Özet:

Amaç: Bu çalışmanın amacı aile hekimlerinin anksiyete düzeyini belirlemek ve diğer uzmanlık alanları ile karşılaştırmaktır. Yöntem: Veriler Spielberg ve arkadaşlarının geliştirdiği, duruma özel ve genel anksiyete düzeyini belirleyen, yirmişer maddelik Durumluk Kaygı Ölçeği, Sürekli Kaygı Ölçeği ve sosyo-demografik özellikleri içeren bir soru formu ile toplandı. İstatistiksel analizlerde Student’s t-testi, one-way ANOVA testi ve ki-kare testi kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya katılan 178 hekimin yaş ortalaması 34,19±8,25 yıldı. Yarıdan çoğu (%52.2, n=93) kadın, %62.4’ü aile hekimi (n=111) idi. Tüm hekimlerin durumluk ve sürekli anksiyete düzeyleri sırasıyla 37.26±7.95 ve 41.27±7.25 idi. Aile hekimlerinin yaş, cinsiyet, çalışılan kuruma göre değerlendirilen durumluk anksiyete düzeyi diğer dal hekimlerinden farklı değildi (p>0.05). Aile hekimlerinin durumluk anksiyete düzeyi yaş, cinsiyet ve kuruma göre değişmezken (p>0.05), sürekli anksiyete düzeyi gençlerde, üniversitede çalışanlarda ve asistanlarda anlamlı derecede yüksekti (p<0.05). “Yeniden karar verme olanağım olsa bu kariyeri seçmezdim” (hiç ve biraz diyenlerin) oranı %54’tü. Aile hekimleri grubunun %62.1’inin kariyerinde yükselme, %78.3’ünün ise para kazanma beklentisi yoktu. Sonuç: Aile hekimliği ve diğer dalların durumluk ve sürekli kaygı düzeyi ortalamaları birbirine benziyordu. Aile hekimlerinin sürekli kaygı düzeyinin yüksek olması ve kariyer ile ilgili yanıtları gelecek kaygısı taşıdıklarını düşündürebilir ki bu da dalın akademik gelişimi açısından önemli bir konudur.

Anahtar Kelimeler: