Abstract:

Bu çalışmada bir üniversitede çalışan personelin tütün ve tütün ürünleri kullanım sıklığını, etkileyen faktörleri ve tütün kontrol yasasına uyumlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Kesitsel tipteki çalışma 372 üniversite personelinde yapılmıştır. Katılımcıların sosyodemografik özellikleri, tütün ve tütün ürünleri kullanım durumları, tütün kontrol yasası ve kapalı alanlarda sigara yasağı ile ilgili 40 sorudan oluşan bir anket uygulanmıştır. Sigara içenlerin bağımlılık düzeyleri Fagerström nikotin bağımlılık testi (FNBT) ile ölçülmüştür. Katılımcıların sigara içme sıklığı %34,1 (n=127) idi. Sigaraya başlama yaş ortalaması 17,8±4,7 yaş, sigara içilen yıl ortalaması 15,3±10,1 yıl idi. Personelin %15,6'sı (n=58) nargile, %7,5'i (n=28) puro, %2,7'si (n=10) pipo, %6,1'i (n=23) sarma tütün, bir kişi çiğneme tütün kullanmakta idi. Erkek cinsiyette (p<0,001), 30-40 yaş grubunda (p<0,001), çalışma yılı 1-10 yıl arasında olanlarda (p=0,003), tıp fakültesi haricindeki birimlerde çalışanlarda (p<0,001) sigara içme sıklığı istatistiksel olarak daha fazla bulunmuştur. Katılımcıların %31,3’ü sigarayı bırakmayı düşünmüş ama bunun için girişimde bulunmamış, %39,6’sı iki veya daha fazla sayıda sigara bırakma denemesi yaşamıştı. Üniversite personelinin %82,5'i çalıştıkları yerde tütün kontrol yasasına uygun olarak kapalı alanlarda sigara içilmediğini ve %93,8'i kapalı alanlarda sigara içme yasağını desteklediklerini belirtmişlerdir. Sunulan çalışmada üniversite personelinde sigara içme sıklığı ülkemiz genel sıklığından fazla bulunmuştur. Kamu kurumlarında sigara yasağına uyum için kontroller arttırılmalı ve gerekli uyarılar yapılmalıdır. Üniversite binaları ve bahçelerinin "Duman¬sız Hava Sahası" olarak kabul edilmesi, konu ile ilgili broşürler dağıtılıp, hizmet içi eğitimler yapılarak sigara ile mücadele eylem planının etkili bir şekilde yürütülmesi sağlanmalıdır.

Keywords: