Abstract:

İslam Araştırmaları Enstitüsü’nün kuruluş amacı; insanımızın dinî eğitiminde ihtiyaç duyulan elemanların yetiştirilmesini sağlamaktır. Dinî sahada araştırmalar yaparak bilgi üretimi ve aktarımı sağlamayı; örgün ve yaygın din eğitimi ile insanlara empati ile yaklaşabilen, ahlak ve estetik değerlere sahip, inançlı, bilgili, aydın ve mesleki açıdan yetkin insanlar yetiştirmeyi görev edinmiştir. İslam Araştırmaları Enstitüsü’nün süresi hazırlık sınıfı (1 + 4 =) 5 yıldır. Hazırlık dışında her öğretim yılı iki yarıyıl olmak üzere toplam 8 yarıyıldan oluşur. İlk 6 yarıyılda İslami ilimler, 7. ve 8. yarıyıllarda pedagojik formasyon dersleri okutulur. İslam Araştırmaları Enstitüsü, profesör, doçent, doktor, araştırma görevlisi, uzman, üniversite mezunu ve İslâmî ilimler alanıyla ilgili geçerli bir kurstan belge almış kişiler arasından uygun görülenlerin bilgi ve tecrübelerinden; kadrolu veya gönüllü öğretim elemanı olarak, konferans ve/veya seminer vermek üzere, süreli/süresiz, ücretli/ücretsiz opsiyonlardan karşılıklı rıza anlayışı ile yararlanır. Bu çalışmanın amacı, İslam Araştırmaları Enstitüsü'nün yaşam öyküsünü yakından inceleyerek, yaşamının belirli aşamalarındaki değişimler ve dönüşümler ile sosyal yaşamdaki örgün / yaygın eğitim arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarmaktır. Araştırmada derinlemesine görüşme, gözlem ve doküman incelemesi yoluyla toplanan veriler, betimsel analize ve içerik analizine tabi tutulmuştur. Çalışma neticesinde; Avrupa özelinde Türkiye kökenli Müslümanlar tarafından kendi imkânları ile kurulan İslam Araştırmaları Enstitüsü gibi Enstitüler ülkemiz için büyük kazanım olduğu sonucuna varılmıştır.

Keywords: