Güneydoğu Asya Ulusları Birliği (ASEAN) 1967 yılında kurulmasına rağmen, 1973 yılına kadar aktif hale gelememiştir. Şüphesiz bunun sebeplerinden birisi de kendisinden önceki bölge organizasyonlarının oluşturduğu hayal kırıklığıdır. Bu tarihten sonra ise ASEAN bölgede dikkat çekecek şekilde ilerleme kaydetmiş, izlediği barışçıl ve şeffaf politikalar sayesinde hem bölge ülkelerine hem de dünya üzerindeki büyük güçlere ve organizasyonlara varlığını kabul ettirebilmiştir. ASEAN bölgeselciliği zaman içerisinde daha da önem kazanmış ve bölgesel sorunların çözümüne yönelik yegâne adres olmuştur. Güney Çin Denizindeki anlaşmazlığın çözümlenmesinde ve çatışma potansiyelinin azaltılmasında da ASEAN çok önemli bir rol oynamıştır. ASEAN ve Çin, Güney Çin Denizi için Kasım 2002'de, Çin'in konuyla ilgili çok taraflı bir anlaşmayı ilk defa kabul ettiği bir bildirge imzaladı. Çin, Güney Çin Denizi'ni anakaraya geri kazandırılacak “kayıp bölgeler” olarak görse de, ASEAN’ın takip ettiği etkin politika bölgede kendini hissettirmiştir. ASEAN’ın bölgeselcilik anlamında sorun çözme politikası bu sayede hem kabul görmüş hem de ASEAN’ın bölgedeki etkinliği onaylanmıştır. Bu çalışmada ASEAN’a giden süreçte güneydoğu Asya incelenecek ve Güney Çin Denizindeki anlaşmazlıkla beraber Çin’in tutumu değerlendirilecektir.
Although the South-Eastern Asian Nations (ASEAN) was founded in 1967, it has not been active until 1973. Certainly one of the reasons for this is the disappointment that the region’s organizations formed before him. After this date, ASEAN has recorded significant progress in the region, and thanks to its peaceful and transparent policies it has been able to recognize its presence in both its countries and great powers and organizations around the world. ASEAN regionalism has gained greater importance over time and has become the only address to solve regional problems. ASEAN has also played a very important role in solving the dispute in the South China Sea and reducing the potential for conflict. ASEAN and China signed a statement on the South China Sea in November 2002, where China first agreed to a multilateral agreement on the issue. Although China sees the South China Sea as the "lost areas" to be brought back to the submarine, the effective policy followed by ASEAN has felt itself in the region. ASEAN’s problem-solving policy in the sense of regionality is thus both accepted and the effectiveness of ASEAN in the region is approved. In this study, the process of going to ASEAN will be examined in Southeast Asia and the attitude of China will be assessed along with the dispute in the South China Sea.
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|