Özet:

Şehirler, coğrafi ve siyasi konumlarının sağladığı imkânlar çerçevesinde ekonomik açıdan gelişirlerken, aynı zamanda kültür bakımından da zenginleşirler. Siyasi manada şehirler ne kadar gelişirlerse, aynı doğrultuda kültürel gelişmeler olur. Osmanlı toplumunda ilk kültür dairesi İznik ve Bursa şehirlerinde oluşmuş, buradan diğer şehirlere yayılmıştır. İstanbul’un fethine kadar Osmanlı Devleti’nin önemli kültür merkezleri Edirne, Gelibolu, Serez, Vardar Yenicesi, Üsküp, Manastır, Filibe, Selanik, Belgrat, Prizren ve Priştine gibi Rumeli coğrafyasında yer alan şehirlerdi. İstanbul’un fethinden sonra, Anadolu’da Konya, Diyarbakır, Kastamonu, Bağdat, Amasya, Kütahya, Antep, Manisa, Bolu, Isprata, Aydın, Erzurum, Kayseri gibi şehirler birer kültür merkezi haline dönüşmeye başlamıştır. Osmanlı kültürünü besleyen asıl ana unsur hep İstanbul olmuş fakat kültür yansımaları daha sonra buradan taşraya taşmıştır. İstanbul’dan taşraya akan kültür yansımalarında şairlerin payı çok büyük olmuştur. Bu çalışmada Osmanlı İmparatorluğu’nun büyük bir medeniyet merkezi haline gelmesinde büyük payı bulunan şehir şairlerinin ortaya çıkarılması gerektiği bakış açısından hareketle, Osmanlı döneminde Menteşe sınırları içerisinde yer almış olan Muğla’daki şairler ve onların nasıl bir kültür zinciri oluşturdukları incelenmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler: