Görüntüleme
24
İndirme
2
Allah hakkında kullandığımız terimler zorunlu olarak gücümüzün ve ifadelerimizin sınırlılığıyla ilişkilidir. Bunun en önemli sebebi sözcüklerimizin dünyaya ve tecrübelerimize ait olmasıyla ilgilidir. Dolayısıyla O’nun hakkında yaptığımız nitelemeler gerçekte O’nun isimleri değil, anlayışımızı yükseltmeyi kamçılayan sözcüklerdir denilebilir. Beşerî düzlemde dahi objesini tam olarak temsil edemeyen sözcükler Aşkın olana transfer edildiğinde/tatbik edildiğinde bu “eksiklik/kusur” tebellür etmektedir. Din dilinin kendine has sorularının ve sorunlarının olması oldukça tabiidir. Hususiyetle konuşulanın Aşkın, konuşanın ve sözün sınırlı olduğu gerçeği dikkate alındığında Tanrı hakkında konuşmanın çeşitli çıkmazları/sorunları/zorlukları muhtevi olduğunu söylemek işten bile değildir. Hal böyle olunca düşünce geleneğinde O’nun hakkında konuşmaya dair tenzih, teşbih, temsil, tenzih-teşbih cemi gibi pek çok yaklaşımlar/teklifler geliştirilmiş ve özellikle de felsefe, Kelam ve tasavvuf alanlarında kaleme alınmış eserlerde bu konular etraflıca tartışılmıştır. Makalemizde ise biz, din dili veya teolojik dil diye isimlendirilen mevzu hakkında ortaya konulmuş önerilerden biri olan ve başta Felsefe ve Kelam geleneğinin benimsediği tenzihi dilin ne olduğuna kısaca değindikten sonra, tenzihî dile yöneltilen tenkitleri ele almaya çalışacağız. Bu çalışmanın asıl meselesi ise teşbihten bütünüyle ayrı bir tenzihi dilin mümkün olup olmadığı hakkında birkaç soru ortaya atmak ve bu sorulara cevap bulmaya çalışmaktır.
The terms we use about God are necessarily related to the limitation of our strength and expressions. The most important reason for this is that our words belong to the world and to our experiences. Thus, the qualities we do about Him can be called not indeed His names, but the words that encourage us to raise our understanding. The words that cannot fully represent the object even in the five-layer layer, when transmitted to the Love, this "deficiency / regret" is revealed. It is quite natural that the language has its own questions and problems. It is not even useful to say that, given the fact that what is spoken in particular is limited by Love, the speaker and the word, the various outcomes/problems/tracks of speaking about God are great. When this happens, many approaches/proposals have been developed in the thought tradition to speak about Him, such as tenzih, encouragement, representation, tenzih-teşbih cemi, and these topics have been discussed thoroughly, especially in the works taken in the fields of philosophy, Kelam and tasavvuf. In our article, we will try to discuss the tenzihi language, which is one of the proposals made about the position called the religious language or theological language, and after briefly referring to what the tenzihi language is adopted by the first philosophy and Kelam tradition, the tenzihi language will be addressed. The main question of this study is to raise a few questions about whether a completely separate tenzihi language is possible and to try to find answers to these questions.
Alan : İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
