Özet:

Bankacılık sektörünün faaliyet yürüttüğü alanlarda, olayların dinamikliği ve karmaşıklığı belirsizliğin derecesini gün geçtikçe arttırmaya devam etmektedir. Dünyada küresel ticaretin giderek yaygınlaşması, döviz kurlarındaki ani volatilite hareketleri, yaşanan krizler, değişen piyasa koşulları, yeni yasal düzenlemelerle birlikte ve faiz oranlarındaki dalgalanmalar bankaların sermaye yapılarını ve faaliyet nakit akışlarını etkileyebildiği için bir çok banka finansal kırılganlığa daha çok maruz kalabilmektedir. Bankacılık sektöründe, banka performansının arttırılması, stratejik fırsatların değerlendirilmesi ve bankacılık faaliyetlerinin rekabet ortamında doğru bir şekilde tespit edilmesine engel teşkil edilecek durumların ortaya çıkarılması ya da olası tehlikelerin gerçekleşmeden önce rekabet ve finansal kırılganlık arasında ki ilişkinin ortaya konması önem taşımaktadır. Yaşanan bu gelişmeler ışığında bankacılık sektöründe rekabet düzeyi ile finansal kırılganlıklar arasındaki ilişkinin ortaya konması ilgili çalışmaların önemini günden güne arttırmaktadır.   Bu çalışmada Türk bankacılık sektöründe ve yoğunlaşmanın finansal kırılganlık üzerindeki etkisi ve finansal kırılganlığa yol açabilecek etmenlerin ilişki derecesinin ortaya konması amaçlanmaktadır. Literatür çalışmaların çoğunda bu ilişki rekabet-istikrar ve kırılganlık ilişkisi çerçevesinde ele alınmıştır. Veri setinde bankacılık sektörüne ait 1996-2015 yıllarına ait Türk bankacılık sektöründe önemli paya sahip 12 bankaya ait veriler kullanılmıştır. Bu açıdan Auqmented Dickey-Fuller Test denklemi, Breusch- Godfrey Seri Korelasyon Lagrange çarpanı testi, Granger Nedensellik analizinden ve En küçük kareler testi istatistiki yöntemlerden faydalanılmıştır. Çalışma sonucunda bankacılık sektörü yoğunlaşma ile finansal kırılganlık arasında karşılıklı bir etkileşimin varlığı gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler: