Abstract:

Ebeveynlerin çocukluk yaşantılarının çocukları ile ilişkisine etkisinin incelendiği bu araştırmada genel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Konya il merkezinde 0-18 yaş aralığında çocuğu olan 357 anne oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Ebeveynleştirilmiş Çocuk Ölçeği – Yetişkin Formu, Ebeveyn-Çocuk İlişkisi Ölçeği ve Genel Bilgi Formu kullanılmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen bulgulara göre çocuğun yaş aralığı ve çocuk sayısının olumlu ebeveyn çocuk ilişkisi ve olumsuz ebeveyn çocuk ilişkisi ile ebeveynlerin sosyo-ekonomik durumlarının olumlu ebeveyn çocuk ilişkisi ile annenin yaşının olumsuz ebeveyn çocuk ilişkisi ile annenin eğitim durumunun olumsuz ebeveyn çocuk ilişkisi ile annenin kardeş sayısının çocukluk yaşantısı, olumsuz ebeveyn çocuk ilişkisi, genel ebeveynleştirme ve kardeş odaklı ebeveynleştirme ile annenin iş durumunun olumsuz ebeveyn çocuk ilişkisi ile arasında anlamlı bir ilişkinin olduğu saptanmıştır.

Keywords: