Özet:

Özet Yoğun bakım ünitelerimizde ekip ve ekipman sorunlarının sıkça yaşanması nedeni ile hekimler sağlık kaynaklarının dağıtımıyla ilgili birçok etik problemle karşılaşmaktadır. Bir yandan da terminal dönem hastalarına tedavi ve bakımın multidisipliner ekip anlayışı ile verilebileceği, hasta bu bakımı alırken, yakınları ile beraber olabileceği ortamların yaratılmasının hem hasta hem de yakınları açısından yararlı olacağı düşünülmektedir. Bu bağlamda makalemizde kanserli terminal dönem hastalarının yoğun bakım sürecini yaşadıktan sonra yapılacak bir şeyin kalmadığı noktasında, insan onuruna yakışır şekilde bakım ve tedavisinin devam edebilmesi ve bu süreci yaşayan hasta ve yakınlarının gereksinimlerinin karşılanabileceği hospislerin Türkiye’de kurulmasının önemi vurgulanmıştır. Anahtar sözcükler: Hospis, terminal dönem, yoğun bakım   Abstract Physicians face many ethical problems on the distribution of health resources due to team and equipment problems frequently seen in intensive care units. On the other hand, it is considered that treatment and care can be provided for terminal patients with the multidisciplinary team approach, and that creating environments where patients stay together with the relatives while receiving this care would be useful both for patients and for their relatives. In this context, it is stressed that establishing hospices in Turkey where terminal cancer patients who have completed the intensive care process and for whom nothing else can be done continue to receive their treatment and the patients’ and their relatives’ needs are met in a manner worthy of human dignity. Keywords: Hospice, terminal period, intensive care

Anahtar Kelimeler: