Özet:

Bu çalışmada Türkiye Türkçesi ağızlarında belirlenen imirin iti, imirin iti gibi titremek ve emirin iti gibi sürünmek deyimlerinde geçen imir sözcüğü incelenmiştir. Deyimler mecaz anlam kazanmış, kalıplaşmış sözcük öbekleridir. Kalıplaşmış yapıları nedeniyle deyimler ne ses ve biçim ne de anlam değişikliklerine kolay kolay izin vermeyen sözcüklerdir. Bu özelliğiyle deyimlerin eskicil ögeleri taşıma görevleri öne çıkmaktadır. Giriş bölümünde çalışmanın amacı, kapsamı ve yöntemi açıklanmış ilgili çalışmalar üzerine bilgi verilmiştir. “Eskicil ve Kalıntı Kavramları” adlı bölümde eskicil ve kalıntı kavramları irdelenmiştir. Eskicil kavramına yer veren çalışmalar taranarak sözcüğün terim anlamı açıklığa kavuşturulmaya çalışılmıştır. Kalıntı kavramı ise Türkiye’deki Türklük bilimi araştırmalarında yeni yeni tanınan ve kullanılan bir terimdir. Bu kavram açıklanarak çalışmadaki kullanım alanı belirlenmiştir. “Eskicil Bir Sözcük: İmir” adlı bölümde imirsözcüğünün geçtiği deyimler, bu sözcüğün türevleri tarihî Türk lehçelerindeki biçim ve anlam değişmeleri art zamanlı yöntemle ele alınmıştır. Sonuç bölümünde, imir sözcüğüyle ilgili görüşler ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler: