Özet:

Covid-19 kapanmaları ve katı önlemleri gevşetilmeye başlandıkça, dünya küresel ölçekte meydana gelen talep ve arz şokları ile yüzleşmek durumunda kalmaktadır. Halihazırda hükümetlerin ve ekonomi politikasından sorumlu kurumların uygulamakta oldukları ekonomi politikaları hem gelişmiş ülkelerde hem de gelişmekte olan ekonomilerde ekonomik aktiviteyi artırıcı önlemlere odaklanmaktadır. Bu sebepten ötürü, hükümetlerin ve ekonomi politikası yapıcı kurumların mevcut maliye ve para politikaları birçok ülkede ekonomik büyüme oranını yükseltmek için uygulanmaktadır. Bu çalışmamızda üretim faktörleri arasındaki ikame esnekliğinin ekonomik aktivite, işgücü başına sermaye birikimi hızı ve toplam üretim büyüme oranı üzerindeki etkileri incelenmiştir. Çalışmadaki analitik ve ispata dayalınuçlar göstermektedir ki hem toplam üretim hem de işgücü başına sermaye birikim hızı ikame esnekliğinin azalan birer fonksiyonudur. İkinci olarak, sermaye-işgücü ikame esnekliğinde meydana gelecek bir artışın ekonomik büyüme oranında azalmaya sebep olabileceği bu çalışmada gösterilmektedir. Bu olası azalma miktarı üretim fonksiyonunun yapısal parametreleri ile modellenen ve ülkelerin ekonomik gelişmişlik düzeylerine işaret eden değişkenlerin göreceli seviyesi ile ilişkilidir. Mevcut politikalar ışığında elde edilen bu bulgular bazı ülkeler için yapılan son gözlemlerle uyum göstermektedir. Gözlemlerimize göre, Türkiye’de Covid-19 sonrası uygulanan ekonomi politikaları daha fazla sermaye payını hedeflerken aynı zamanda işgücü başına sermaye miktarını da artırmaktadır. Bu politkanın sonucu olarak da ekonomik aktivite ve sanayi üretiminde artan bir patikada yol alınmakta, bu da yüksek ekonomik büyüme oranı elde edilmesini sağlamaktadır. Çalışmadaki teorik bulgular kullanılarak, Amerika Birleşik Devletleri ekonomisindeki güncel maliye politikalarının ülkenin ekonomik büyüme hızına etkileri konusunda da öngörülerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler: