Sivil toplum kuruluşlarının uluslararası ilişkilerdeki yeri ve uluslararası karar alma mekanizmalarına etkisi henüz çok belirgin olmamasına ve merkezî rolleri bulunmamasına rağmen, özellikle destekleyici fonksiyonları da yadsınamaz bir gerçek olarak karşımıza çıkmaktadır. Barış inşası sahasında ve çatışmaların çözülmesi safhalarında koruma, gözlemleme, savunma, kolaylaştırıcılık, sosyalleşme, sosyal uyum, hizmet sağlama ve radikalleşme ile mücadele fonksiyonlarını icra edebilen sivil toplum kuruluşları devletlerin tavrı, şiddet seviyesi, medya etkisi, bağışçıların ve diasporanın durumu ve dış aktörlerin etkisine bağlı olarak bu fonksiyonları gerçekleştirebilmektedir. Kendi içinde de ihtisaslaşmayı ve profesyonelleşmeyi gerektiren bu fonksiyonları uygulayabilme kapasitesine sahip olan sivil toplum kuruluşlarının sayısında son yıllarda uluslararası ölçekte artış gözlemlenmektedir. Türkiye’deki STK’ların dağılımında ise barış inşası fonksiyonları açısından henüz yeterli kapasite bulunmamaktadır. Bu kapasite inşa edildiği takdirde elit seviye diplomasiyi takviye edecek yeni ve çok yollu sivil bir inisiyatif alanından söz edebilmek mümkün olabilecektir. Bu çalışmada öncelikle sivil toplum kuruluşlarının barış inşa fonksiyonları teorik olarak analiz edilecek ve bu çerçeveye göre Türk STK’ların barış inşa edici kapasitesi tartışılmaya çalışılacaktır.
Although the place of civil society organizations in international relations and their influence on international decision-making mechanisms is not yet very clear and they do not have central roles, especially their supporting functions are also a remarkable fact. In the field of peace building and in the phases of conflict resolution, civil society organizations that can perform their functions of protection, observation, defense, facilitation, socialization, social harmony, service and radicalization can perform these functions depending on the state’s attitude, level of violence, media impact, the state of donors and diaspora and the influence of external actors. In recent years, the number of civil society organizations that have the ability to carry out these functions that require specialization and professionalization has been observed an increase in international scale. In the distribution of the NGOs in Turkey, there is not yet sufficient capacity in terms of peace-building functions. If this capacity is built, it will be possible to talk about a new and multi-way civil initiative that will complement the elite level diplomacy. This study will primarily analyze the function of peace-building of civil society organizations and, according to this framework, attempt to discuss the peace-building capacity of Turkish NGOs.
Alan : İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|