Nişanlanma birbiriyle evlenme isteği olan ayrı cinsten iki kişinin bu konudaki iradelerini karşılıklı olarak açıklamalarını ifade eder. Nişanlılık, nişanlı tarafların evlenmesi ile sona erebileceği gibi farklı sebeplerle de sona erebilir. Bu sebepler nişanlılardan birinin veyahut ikisinin de bir başkası ile evlenmesi, nişanlılardan birinin ölümü ya da gaipliğine karar verilmesi, tarafların nişanı sona erdirme hususunda anlaşmaları, nişanlılardan birinin tek taraflı olarak nişanı bozması, kesin bir evlenme engelinin ortaya çıkması veya evlenmenin imkânsız hale gelmesi, bozucu şartın gerçekleşmesi ve iradede bozukluk meydana getiren birtakım hallerinin varlığıdır. TMK’ nın 118 vd maddelerinde düzenlenen “nişanlılık” kurumu nişanlı taraflara evlenmeye zorlamak için dava hakkı vermez. Dolayısıyla taraflardan birinin kusuruna dayalı olarak nişanın sona ermesi ya da nişanın tek taraflı olarak sona erdirilmesi halinde nişanı haklı bir sebebe dayanmadan sona erdiren ya da nişanın sona ermesinde kusurlu olan tarafının maddi ve manevi tazminat ödemesi söz konusu olabilir. Yine nişanlılığın evlilik dışında herhangi bir sebeple sona ermesi halinde nişan hediyelerinin iade edilmesi talep edilebilir. Çalışmamızda öncelikle nişanlılık kavramı ve bu kavramın hukuki niteliği, nişanlanmanın koşulları ile hüküm ve sonuçlarına ilişkin inceleme yapılmıştır. Devamında makalemizin asıl konusu olan nişanlılığın sona erme halleri ile bu sona erme hallerine bağlı olarak ortaya çıkan maddi tazminat, manevi tazminat ile hediyelerin iadesi konusu incelenmiştir.
Engagement refers mutual declaration of intention of woman and man to marry one another. Engagement may end upon the marriage of the engaged parties or in the consequence of different reasons. These reasons are the marriage of one or both engaged parties, the court order for death or absence of either party, the parties' agreement to terminate the engagement, the unilateral termination of the engagement by either party, the emergence of a definite obstacle to marriage or the impossibility of marriage, the fulfillment of the disruptive condition, and the presences of some conditions that cause defective intention. The "engagement" union under Article 118 and the following articles of the Turkish Civil Code do not entitle the right of action to the engaged parties to force each other for marriage. Thus, whether the engagement is terminated unilaterally or based on the fault of either party, the party who terminates the engagement without a just cause or is at fault pays material and moral compensation. In case the engagement is terminated for any reason other than marriage, the return of the engagement gifts may be requested. In our study, first of all, the concept of engagement and the legal nature of this concept, the conditions of engagement, its terms and consequences were examined. Afterward, the main subject of our article, the termination of the engagement and the financial compensation due to this termination, moral compensation, and the return of gifts are analyzed.
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|