Görüntüleme
21
İndirme
2
Bitkiler uzun yıllardan bu yana lezzet verici özelliklerinin dışında, hastalıkların tedavilerinde kullanılmıştır. Fitoterapi amaçlı olarak kullanılan bitkiler oldukça fazladır ve en yaygın kullanılanlarından biri de Çörek otudur. Nigella sativanın en önemli ve en yaygın kullanılan etken maddesi tohumlarından elde edilen timokinon (thymoquinone)’dur. Yapılan çalışmaların büyük bir çoğunluğunda ise timokinon ya direkt olarak kullanılmış ya da tohumdan elde edilen yağlar kullanılmıştır. Çalışmamızda farklı hastalıklar üzerine etkisi olan timokinon’un antioksidan etkisinin ağız yoluyla ve intraperitoneal yolla uygulamaları sonrasında akciğerler üzerine olan olası etkilerinin invivo olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada 35 adet Sprague Dawley soyu rat kullanıldı. Ratlar, bir kontrol ve dört deney grubu olmak üzere toplam 5 gruba ayrıldı ve deney 42 gün sürdürüldü. Deney gruplarına her gün düzenli olarak 1mg/kg, 2 mg/kg (intraperitoneal); 10 mg/kg, 20 mg/kg (oral gavaj) timokinon uygulaması yapıldı. Tüm gruplardaki ratların akciğer dokularında farklı şiddetlerde immun reaksiyonlar gözlendi. Sonuç olarak timokinon’un farklı dozlarının hem ağız yoluyla hem de intraperitoneal yolla uygulamaları sonrasında akciğerler üzerine olan olası immunomodülasyon etkileri karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Antioksidan mekanizmada oldukça önemli belirteçler arasında olan iNOS ve SOD-1’in akciğerlerdeki lokalizasyon ve ekspresyonları in vivo olarak gösterilmiş ve timokinonun sistemdeki antioksidan etkileri gösterilmiştir. Tüm gruplarda farklı immun reaksiyonların gözlenmesi, timokinonun sitokin türüne, uygulama şekillerine ve doza göre farklılıklar olduğu sonucuna varılmıştır.
Plants have been used in treating diseases for many years, apart from their flavoring properties. The plants used for phytotherapy are quite numerous. One of the most commonly used herbs is black cumin (Nigella sativa). The most essential and common ingredient in Nigella sativa is thymoquinone, which is produced from its seeds. In most studies, thymoquinone was used directly, or the oils derived from the seeds were used. We aimed to study the potential effects of thymoquinone on the lungs, affected by numerous diseases, after oral and intraperitoneal administration in vivo. In our study, 35 Sprague Dawley rats were used. The rats were divided into five groups, a control group, and four test groups, and the experiment lasted 42 days.1 ml/kg, 2 mg/kg (intraperitoneal) and 10 mg/kg, 20 mg/kg (oral gavage) thymoquinone were administered to the experimental groups on a daily basis. Different intensities of immune reactions were observed in the lung tissues of rats in all groups. In conclusion, this study investigated the possible immunomodulation effects on the lungs after oral and intraperitoneal administration of different doses of thymoquinone. The localization and expression of iNOS and SOD-1, which are among the most important markers in the antioxidant mechanism, in the lungs have been demonstrated in vivo, and the antioxidant effects of thymoquinone in the system have been demonstrated. The observation of different immune reactions in all groups led to the conclusion that there were differences in thymoquinone cytokine type, application methods and dose.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
