Amaç: Bu çalışmanın amacı; Adana ilinde faaliyet gösteren bir kamu hastanesinde görev yapan hekimlerin, akılcı ilaç kullanımına yönelik bilgi ve davranışlarını incelemektir. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı nitelikte kesitsel olan bu çalışmada, hekimlerin akılcı ilaç kullanımı konusundaki bilgi ve davranışlarını sorgulayan 21 sorudan oluşan anket, 353 hekime uygulanmıştır. Böylece hedef populasyonun %64.2'sine ulaşılmıştır. Bulgular: Hekimlerin %96.3'ünün reçeteleme yaparken ilaç bilgi kaynaklarından faydalandığı, reçeteleme yaparken ilaç bilgi kaynağı olarak %60.3’ünün tanı ve tedavi rehberlerini, %59.4’ünün interneti kullandığı, %39.9'unun ilaç kısa ürün bilgilerini sık sık okuduğu, %60.1’inin ilaç endikasyonlarını, %52.4’ünün pozoloji ve uygulama şeklini, %48.7’sinin farmakolojik özelliklerini, %46.7’sinin kontrendikasyonlarını, %49’unun yan etkilerini, %48.1’inin uyarılar ve önlemleri, %47’sinin gebelik ve pediatride kullanımını, %41.9’unun biyoeşdeğerliğini iyi düzeyde bildiği, %47.6'sının muayene etmeden ilaç reçete etmediği, çoğunluğun ilaç reçete ederken hastanın anamnez bilgilerini sıklıkla sorguladığı, %51'inin ilaçlarla ilgili verdiği bilgiyi yeterli bulduğu, %60.6'sının advers etki bildirimi yapmadığı, %46.2'sinin advers etki bildirimini yoğun çalıştığından dolayı yapmadığı, %44’ünün farmakovijilansı bildiği, %73.4'ünün Türkiye Farmakovijilans Merkezi’ni bilmediği gösterilmiştir. Sonuç: Bu çalışmanın sonuçlarına göre; hastanelerde hekimlerin akılcı ilaç kullanımında, reçeteleme ve hastayı bilgilendirme konusunda duyarlı oldukları, ancak advers etki bildirimi ve farmakovijilans konusunda yeterli duyarlılığın oluşmadığı saptanmıştır.
Purpose: The purpose of this study is to study the knowledge and behavior of doctors working in a public hospital operating in the province of Adana towards the use of reasonable drugs. In this study, which is distinctive in its characteristic, a survey consisting of 21 questions that question the doctors' knowledge and behavior on the reasonable use of drugs, applied to 353 doctors. This has reached 64.2% of the target population. Results: 96.3 percent of doctors benefit from drug information sources when prescribing, 60.3 percent use the diagnosis and treatment guidelines as a drug information source when prescribing, 59.4 percent use the internet, 39.9 percent frequently read the drug short product information, 60.1 percent use the drug indications, 52.4 percent use the pozology and application form, 48. The pharmacological characteristics of 7% are known, the contraindications of 46.7%, the side effects of 49%, the warnings and measures of 48.1%, the use of 47% in pregnancy and pediatrics, the bioequality of 41.9%, the prescription of the drug without examination, the majority of the prescription of the drug, the patient's history information is frequently questioned, the information provided by 51%, the information provided by the drug, the information provided by the drug, the information provided by the drug, the information provided by the drug, the information provided by the drug, the information provided by the drug, the information provided by the drug, the information provided by the drug, the information provided by the drug, the information provided by the drug, the information provided by the drug, the information provided by the drug, the information provided by the drug, the information provided by the drug, the information provided The results of this study found that doctors in hospitals were sensitive to the reasonable use of medications, prescription and informing the patient, but there was no sufficient sensitivity to the reporting of adverse effects and pharmacovigilance.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|