Görüntüleme
8
Onobrychis germanicopolitana Hub.-Mor. & Simon, Çankırı’da jipsli alanlara endemik çok yıllık bir bitkidir. O. germanicopolitana’nın vejetatif ve generatif organları üzerindeki taramalı elektron mikroskobu (SEM) gözlemleri, bitkinin jipsli habitatların belirli koşullarına adaptasyonlarını gösteren ultrayapısal özellikler hakkında ayrıntılı bilgiler sunmuştur. Yaprakların ultrayapısal çalışması, üst yüzeyde daha fazla stoma varlığı ile amfistomatik olduklarını, yoğun yüzey tüylerine sahip olduklarını ve palizat parankimasının (~110 µm) sünger parankimasından (~60 µm) daha geniş olduğunu ortaya çıkarmıştır. Gövdenin enine kesitlerinde sekonder yapı görülmüş ve kambiyum açıkça ayırt edilmiştir. Kök, bir korteks ve periderm ile çevrili büyük vasküler silindirin varlığını göstermiştir. Kaliksin tabanındaki tüy yoğunluğu oldukça fazladır ve kaliks epidermisinin dış yüzeyi altıgen hücrelerden oluşmuştur. Veksillumun dış yüzeyi girinti ve çıkıntı şeklinde kutikular çizgilere sahiptir. Diğer adaptasyon özelliklerine ek olarak, yaprak, gövde ve meyvelerde bol miktarda bulunan tüyler papiller çıkıntılara sahiptir. O. germanicopolitana’nın detaylı betimsel ultrayapısal özellikleri ilk kez bu çalışmada bilgi ve referans kaynağı olarak verilmiştir.
Onobrychis germanicopolitana Hub.-Mor. & Simon is a perennial plant endemic to gypsum areas in Çankırı, Turkey. Scanning electron microcopy (SEM) observations on vegetative and reproductive organs of O. germanicopolitana presented detailed information of ultrastructural properties, illustrating adaptations to specific conditions of gypsum habitats. The ultrastructural study of the leaves revealed them to be amphistomatic, with more stomata than the upper surface, to have densely surface hairs, and the palisade parenchyma (~110 µm) covers more area than sponge parenchyma (~60 µm). The secondary structure was sighted in the transverse sections of stem and cambium was clearly distinguish. The root showed the presence of large vascular cylinder surrounded by a cortex and periderm. Hair density at the base of the calyx is quite high and the outer surface of the calyx epidermis consists of hexagonal cells. The outer surface of the vexillum has cuticular lines in the form of indentations and protrusions. In addition to other adaptive features, the hairs abundantly found on leaves, stems and fruits had papillary protrusions. The ultrastructural properties of O. germanicopolitana, were given for the first time in this study revealing detailed descriptive ultrastructures that as a source of information and reference.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
