Abstract:

İmidacloprid yaygın olarak kullanılan bir sistemik neonikotinoid insektisittir. Bu çalışmanın amacı 96 saat süre ile imidaclopridin öldürücü olmayan konsantrasyonlarına (1, 10, 100 ve 1000 µg AI L-1) maruz kalan tatlı su midyelerinde (Unio mancus) bu insektisitin potansiyel zararlı etkilerini belirlemektir. Bu amaçla, tatlı su midyelerinin solungaçlarında ve sindirim bezlerinde biyokimyasal belirteçler olarak glutatyon s-transferaz (GST) aktivitesi, karboksilesteraz (CaE) aktivitesi, asetilkolinesteraz (AChE) aktivitesi, glutatyon redüktaz (GR) aktivitesi, redükte glutatyon (GSH) seviyesi ve malondialdehit (MDA) seviyesi değerlendirilmiştir. Test sularındaki gerçek imidacloprid konsantrasyonları LC-MS/MS analizi ile belirlenmiştir. Sonuçlar, sindirim bezlerindeki AChE, GR ve CaE aktivitelerinin farklı maruziyet konsantrasyonlarında anlamlı olarak azaldığını, MDA seviyesinin en yüksek maruziyet konsantrasyonunda anlamlı şekilde arttığını göstermiştir (p < 0.05). Solungaçlardaki sonuçlar göz önüne alındığında, en düşük maruziyet konsantrasyonu AChE aktivitesinde inhibisyona neden olurken, en yüksek maruziyet konsantrasyonu GST aktivitesinde, GSH seviyesinde ve MDA seviyesinde önemli indüksiyona neden olmuştur (p < 0.05). Ayrıca, ölçülen imidacloprid konsantrasyonlarının nominal imidacloprid konsantrasyonlarının yaklaşık % 80'i düzeyinde olduğu belirlenmiştir. Bu çalışmadan elde edilen veriler, akut imidacloprid maruziyetinin midyelerde oksidatif stres ile ilgili biyokimyasal değişikliklere neden olduğunu göstermiştir.

Keywords: