Görüntüleme
7
İndirme
3
AMAÇ: Çalışmanın amacı, bir grup Türk diş hekiminin diş çıkarma jelleri konusundaki yaklaşımlarını ve bilgi düzeylerini değerlendirmektir. GEREÇ VE YÖNTEM: Bu kesitsel çalışma için, iletişim bilgilerine ulaşılabilen diş hekimlerine (n=1829) üç bölüm ve yirmi sorudan oluşan bir anket gönderilmiştir. Reçete edilen her diş çıkarma jelinin içeriği, dozu ve yan etkileri için ayrı kategoriler oluşturulmuştur. Reçete edilen tüm jeller dikkate alınarak, diş hekimlerinin bilgi düzeyinin yüzdesi hesaplanmıştır. BULGULAR: Çalışmaya toplam 484 diş hekimi dahil edildi. Araştırmaya katılan diş hekimlerinin yaklaşık yarısı (%51,2) ayda en az bir diş çıkarma jeli reçete ettiğini bildirdi. En çok reçete edilen diş çıkarma jelleri lidokain bazlı jeller (%70,9) olurken, bunu hyaluronik asit bazlı (%61,4) ve bitkisel bazlı jeller (%36) izledi. Diş hekimlerinin diş çıkarma jellerinin etken maddesi, dozu ve yan etkileri hakkındaki bilgi düzeyi medyanları sırasıyla %50, %25 ve %20 olduğu bulundu. Meslekteki yılı fazla olan dişhekimleri, jellerin etken maddesi ve yan etkileri hakkında mesleğe yeni başlayanlara göre daha fazla bilgiye sahipti (p<0.05). Yaşları 20-30 arasında olan diş hekimleri jel dozajı konusunda daha fazla bilgiye sahipti (p<0.05). Pedodontistler ve oral cerrahların jellerin yan etkileri konusundaki bilgi düzeylerinin diğer branşlara göre daha yüksek olduğu bulundu. (p<0.05). Uzman olmayan diş hekimlerinin diş çıkarma jelleri hakkındaki bilgi düzeyleri, uzman diş hekimlerine göre anlamlı düzeyde daha düşüktü (p<0.05). SONUÇ: Sonuç olarak, diş hekimlerinin diş çıkarma jelleri hakkında yetersiz bilgiye sahip olduğu bulunmuştur. Diş hekimlerinin, bu jellerin yanlış ve kontrolsüz kullanımını önleyebilmek için daha fazla eğitime ihtiyacı bulunmaktadır.
OBJECTIVE: The aim of the study was to evaluate a group of Turkish dentists' attitudes and level of knowledge about teething gels. MATERIAL AND METHODS: For this cross-sectional study, a questionnaire consisting of three parts and twenty questions was sent to dentists (n=1829) whose contact information could be reached. Separate categories were created for ingredients, dosage, and side effects of each prescribed teething gel. The percentages of the knowledge level of the dentists were calculated considering all prescribed gels. RESULTS: A total of 484 dentists were included in the study. Approximately half of the dentists (51.2%) participating in the study reported that they prescribed at least one teething gel per month. The most commonly prescribed teething gels were lidocaine-based gels (70.9%), followed by hyaluronic acid-based (61.4%) and herbal-based gels (36%). The medians of the knowledge level of dentists about active ingredients, dosage, and side effects of teething gels were 50%, 25%, and 20%, respectively. Dentists with more years in the profession have more knowledge about the active ingredient and side effects of gels than those who are newer in the profession (p<0.05). Dentists with the aged between 20-30 years had more knowledge about the dosage of gels (p<0.05). It was found that the knowledge level of pediatric dentists and oral surgeons about the side effects of gels was higher than other branches. (p<0.05). The knowledge level about teething gels of non-specialist dentists was significantly lower than specialists (p<0.05). CONCLUSIONS: In conclusion, it was found that dentists had insufficient knowledge about teething gels. Dentists need more education to prevent misuse and uncontrolled use of these gels.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
