Görüntüleme
35
İndirme
11
2008 Küresel Krizinin ardından FED, geleneksel para politikalarının yanı sıra geleneksel olmayan para politikalarını uygulamaya koydu. FED politikalarının, genellikle gelişen piyasa ekonomileri üzerinde yayılma etkileri olduğu düşünülmektedir. Bu makale Ocak 2008 – Aralık 2019 döneminde FED politikalarının kırılgan beşli ülkelerinin(Brezilya, Hindistan, Endonezya, Güney Afrika ve Türkiye) hisse senedi fiyatları, iki yıllık tahvil getirileri ve döviz kurları üzerindeki etkilerini panel VAR yöntemi ile karşılaştırmaktadır. FED’in 2008-2019 yılları arasında uyguladığı para politikaları, 2008-2012 QE(Quantitative Easing-Miktarsal Genişleme) dönemi, 2013-2015 Tapering dönemi (tahvil alımını azaltma) ve 2016-2019 normalleşme dönemi olarak üç alt dönemde analiz edilmiştir. 2008-2019 yılları arasında FED’in uyguladığı geleneksel olmayan para politikaların, geleneksel politikalardan daha etkili olduğu ortaya çıkmıştır. Özellikle 2008-2012 yılları arasında bu fark daha da büyük olmuştur. Geleneksel olmayan para politikalarının kırılgan beşli ülkelerin döviz kurlarında ilk başta değer kaybına sonra yükselişe neden olduğu gözükmüştür. Geleneksel ve geleneksel olmayan para politikalarının özellikle 2008-2012 QE döneminde borsa endeksi, döviz kuru ve tahvil faizi üzerinde 2008-2012 diğer iki dönemden çok daha etkili olduğu görülmüştür. 2013-2015 yılları arasında Tapering açıklamaları bilanço genişlemesi devam etse de para politikalarının etkisinin azalmasına ve yönünün değişmesine neden olmuştur. 2016-2019 yılları arasındaki normalleşme döneminde faiz artırımı ve FED bilançosunun daraltılmasının QE dönemindeki kadar kuvvetli etkileri olmadığı görülmüştür.
After the 2008 Global Crisis, the Fed introduced non-traditional monetary policies as well as traditional monetary policies. The Fed policies are often considered to have spread effects on developing market economies. This article compares the impact of the Fed policies on the shrinking five countries (Brazil, India, Indonesia, South Africa and Turkey) in the period January 2008 - December 2019 with the VAR panel method. The monetary policies implemented by the Fed between 2008-2019 years were analyzed in three sub-periods: the 2008-2012 QE (Quantitative Easing-Miktarsal Extension), the 2013-2015 Tapering (Reduction of Tariff Purchases) and the 2016-2019 normalization period. It was revealed that non-traditional monetary policies implemented by the Fed between 2008 and 2019 were more effective than traditional policies. The difference between 2008 and 2012 was even greater. Untraditional monetary policies seemed to lead to a rise in the exchange rates of the vulnerable five countries first after the loss of value. Traditional and non-traditional monetary policies have been shown to be much more effective on stock exchange index, exchange rate and debt interest, especially in the 2008-2012 QE period than in the other two periods. While the balance sheet expansion continued between 2013 and 2015, Tapering’s statements have led to a decrease in monetary policy impact and a change in direction. During the normalization period between 2016 and 2019, the interest rate increase and the reduction of the Fed balance sheet did not have a strong effect as during the QE period.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
