Özet:

 Günümüzde doğal kaynaklardan elde edilen liflerin kompozitlerde takviye malzemesi olarak kullanıldığı çalışmalar çeşitlenerek artış göstermektedir. Bu amaçla yaygın olarak kullanılan selülozik liflerin yanı sıra hafifliği, yüksek esneme ve izolasyon kabiliyetleri ve sürdürülebilir olması gibi özellikleri nedeni ile protein esaslı lifler de alternatif takviye malzemesi olarak kullanılmaktadır. Kompozit üretiminde matris-takviye malzemesi uyumluluğunu artırabilmek için bileşenlere genellikle yüzey modifikasyon işlemleri yapılmaktadır. Bu çalışmada kompozit malzemelerde takviye malzemesi olarak kullanılabilecek yün, tiftik, kaşmir ve deve liflerinin alkali ve hidrojen peroksit ile modifikasyonu yapılmış ve bu modifikasyon işlemlerinin liflere olan etkisi analiz edilmiştir. Yüzey işlemi görmemiş ve modifiye edilmiş liflerin kimyasal yapıları Fourier Dönüşümlü Kızılötesi Spektroskopisi (FTIR), içyapıları X-Işını Difraktometresi (XRD) ve morfolojik özellikleri ise Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM) ile incelenmiştir. Ayrıca liflerin nem alımındaki değişim de belirlenmiştir. Yapılan analiz sonuçları incelendiğinde, modifikasyon işlemlerinin liflerin fonksiyonel gruplarında özellikle amid ve sülfür içeren grupları gösteren absorpsiyon piklerinin şiddetlerinde değişim meydana getirdiği tespit edilmiştir. Hidrojen peroksit muamelesi sonrası disülfür bağlarının okside olduğunu gösteren yeni pikler meydana gelmiştir. Modifikasyon işlemleri sonrası lifler benzer difraksiyon eğrileri vermesine rağmen, kristal yüzeylerini gösteren piklerin şiddetleri değişmiştir. Alkali ve hidrojen peroksit işlemleri sonrası lif yüzeyinden safsızlıkların kısmen uzaklaştığı, pulcuk tabakasının da modifikasyondan etkilendiği belirlenmiştir. Modifikasyon işlemleri sonrası lifin kütikül tabakasında meydana gelen değişim ile birlikte liflerin hidrofilliği artış göstermiştir.

Anahtar Kelimeler: