Son ilahi kitap olan Kur’an Arapça indirilmiştir. Fakat o’nun hitabı yalnızca Araplara değil, bütün insanlaradır. Bu yüzden, Kur’an’ın mesajının Arap olmayan milletler tarafından anlaşılması ve yaşanması amacıyla tercümesi meselesi İslam’ın ilk devirlerinden itibaren gündeme gelen bir konudur. Ayrıca bu meseleye, Kur’an tercümesinin Kur’an olarak isimlendirilip isimlendirilemeyeceği ve namazlarda okunup okunamayacağına ilişkin tartışmalar da eşlik etmiştir. Bu tartışmalar, Türkçe tercümelerle ilgili olarak, “ulusalcılık” akımının baş gösterdiği II. Meşrutiyet döneminde ve daha sonra Cumhuriyetin ilk yıllarında belirginlik kazanmıştır. Özellikle Eyüp Sabri Hayırlıoğlu’nun Diyanet İşleri Başkanlığı yaptığı 1951-1960 yılları arası, söz konusu tartışmaların zirveyi bulduğu bir dönemdir. Bu itibarla biz bu makalemizde başkanlığı dönemindeki tartışmalar ekseninde Hayırlıoğlu’nun, Kur’an’ın tercümesi meselesine bakışını ele almaya çalışacağız.
The Qur’an, the last book of God, is in Arabic. But his speech is not only to the Arabs, but to all the people. Therefore, the question of translating the message of the Qur’an in order to be understood and experienced by non-Arab nations is a topic that has come to the agenda from the early epochs of Islam. It also accompanied the question of the translation of the Qur’an as the Qur’an and not as the name of the Qur’an and not as the reading in the prayers. These discussions, in relation to Turkish translations, show the head of the "nationalism" stream II. In the period of legitimacy and later in the first years of the Republic it gained outstanding. Especially the period between the years 1951-1960, when Eyüp Sabri Hayırlıoğlu was the President of the Dianet Affairs, the discussions in question found the peak. This is why we will try to discuss the issue of the translation of the Qur’an in the discussion axis of the presidency in this article.
арабским языком. Однако его не только называют арабами, но и называют всех людей. Поэтому вопрос о переводе Корана для понимания и исполнения Его заповедей другими народами вышел на первый план с самых ранних периодов ислама. В дополнение к этому, были дискуссии о том, может ли перевод Корана называться Кораном или не может быть вызван и может быть прочитан в молитвах или не может быть прочитан. Что касается турецких переводов, эти дискуссии стали ясными во второй конституционный период, что идея «национализма» начала появляться в ней, а затем и в первые годы республики. Эта дискуссия достигла вершины, особенно с 1951 по 1960 год, когда Эйюп Сабри Хайырлыоглу председательствовал в Религиозных делах. В этой связи в этой статье мы попытаемся изучить точку зрения Хайырлыоглу на перевод Корана в контексте дискуссий во время его президентства.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|