Özet:

Amaç: D vitamini düzeylerinin koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) ile romatizmal hastalıklar üzerindeki etkisini araştırmak. Gereç ve Yöntemler: Bu retrospektif çalışmada, hasta dosyalarından ve elektronik platformlardan yaş, cinsiyet, romatizmal hastalık süresi, kullanılan ilaçlar, COVID-19 semptomları, hastaneye yatış, oksijen kullanımı, yoğun bakım takibi, sedimantasyon, C-reaktif protein ve D vitamini seviyeleri elde edildi. D vitamini düzeyi düşük olan ve olmayan hastaların verileri t-testi ve Mann-Whitney U testi kullanılarak karşılaştırıldı. Kategorik veriler için X² testi, hastaneye yatışı etkileyen risk faktörlerini belirlemek için ikili lojistik regresyon analizi yapıldı. Bulgular: Bu çalışmaya toplam 121 (101 kadın) hasta dâhil edildi. Hastaların yaş ortalaması 49,08±11,72, beden kitle indeksi (BKİ) (kg/m²) 30,27±6,52, D vitamini 23,27±10,15 idi. Hastaların %80,1’inin (97) ayaktan izlendiği, %19,9’unun (21) hastaneye yatırıldığı ve %5’inin (6) yoğun bakıma yattığı belirlendi. Hastaların %35,5’inde (43) D vitamini eksikliği saptandı. D vitamini eksikliği olanlarda, olmayanlara kıyasla önemli ölçüde daha kısa romatizmal hastalık süresi, daha genç yaş ve astım tanısı vardı (tümü p<0,05). Ayrıca diabetes mellitus, spondiloartrit (SpA) tanısı ve yüksek BKİ’ye sahip olmak hastaneye yatışı etkileyen en güçlü risk faktörleriydi. Sonuç: Bu çalışma, COVID-19’lu ve D vitamini düzeyi düşük olan hastaların daha genç olduğunu ve daha kısa romatizmal hastalık süresine ve astım tanısına sahip olduğunu gösterdi. En önemlisi, diabetes mellitus, SpA tanısı ve BKİ, hastaneye yatış için en yüksek bağımsız risk faktörleriydi.

Anahtar Kelimeler: