Bu çalışmada Batı kültürünü anlama ve değerlendirmedeki kilit isimlerden biri olan Nietzsche’de sanatın nasıl bir işleve sahip olduğu konusu incelenmektedir. Yaşadığı çağda insan ve yaşamının giderek değer kaybetmesi ve anlamını yitirmesi Nietzsche’de büyük bir huzursuzluk yaratmıştır. O, bu değersizleşmenin kaynağı olarak tüm Batı metafiziğini, ona dayalı bir inanç sistemi olan Hristiyanlığı ve onun ahlakını sorumlu tutar. Onun için insan ve yaşamı en değerli şeydir. Bu yüzden insanın yüceliğini göstermek gerekir ve yaşam tüm kederleri, ıstırapları, gözyaşları, sevinçleri, mutlulukları ve hazlarıyla birlikte onaylanmalıdır. Bu noktada sanatın yaşamı olumlayan büyülü gücünün kendisine yardımcı olacağına inancı sonsuzdur. İnsana ve yaşama kaybettiği ihtişamı geri vermek için Antik Yunan tinini canlandırmak ister. Tragedyayı temel insanlık sorunlarının çözümü için bir kaynak ve insanın hem kendisiyle hem de yaşamla yüzleşmesinin bir aracı olarak görür
In this study, one of the key names in understanding and evaluation of Western culture, Nietzsche examines how art has a function. The increasing loss of value and meaning of man and his life in his age in Nietzsche caused a great discomfort. He holds the whole Western metaphysics, the Christianity, a system of faith based on it, and its morality, as the source of this devaluation. It is the most valuable thing for man and life. Therefore, it is necessary to show the glory of man, and life must be confirmed with all his sorrow, suffering, tears, joy, happiness and pleasure. At this point, the belief that the magical power of art that positivizes the life will help him is eternal. He wants to revive the Ancient Greek Tiny to return to man and life the glory he lost. He sees tragedy as a source for solving fundamental human problems and a means for man to face both himself and life.
Alan : Güzel Sanatlar; Mimarlık, Planlama ve Tasarım; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|