Görüntüleme
17
İndirme
2
Pozitivizmin ardından ortaya çıkan insan bilimlerine temel bulma arayışları, doğa bilimlerinin metodunun tarihsel ve toplumsal gerçekliği inceleme hususunda başarılı olamayacağı yönündeki bir kanaate sahipti. Söz konusu arayışların temelinde, pozitivizmin ilerleyişinden ötürü meydana gelen bir kaygı durumu vardır. Gadamer, taşıdığı bu kaygıdan ötürü insan bilimlerini ontolojik bağlamda temellendirme niyetinde olmuştur. Ona göre insan, ortak bir yaşam sürdüğü toplum içerisinde dilsel ve tarihsel koşullar bağlamında kendine bir yaşam alanı oluşturur. İnsanın yaşam dünyasını inşa etmesi hermeneutik bir deneyimle mümkün olmaktadır. Gadamer bu deneyimi ilk olarak önyapılı bir uygulama olarak tanımlar ve bu önyapıyı ‘önyargı’ olarak kavramsal hale getirmektedir. Öte yandan Gadamer ‘hakikat’in öznelerarası diyalog yolu ile meydana gelen bir yorum olduğunu ileri sürmektedir. İnsan bilimlerinde insana ilişkin hakikat sorunu ona göre insanın kendisini tanıması sorunundan farklı bir şey değildir. Hakikat iddiasının insana özgü olan bir gerçekliğe uygun biçimde hareket etmesi gerektiğini düşünen Gadamer’e göre, insan ve onun dünyası oluş ve değişime tabi olduğundan ötürü tarihsel ve zamansaldır, bu nedenle hakikat iddiası da bu gerçeklikten bağımsız hareket etmemelidir.
The search for the foundations of human sciences that arose after positivism had a prediction that the method of natural sciences would not be successful in the study of historical and social reality. On the basis of these searches, there is an anxiety that occurs due to the progress of positivism. Gadamer, due to this concern, intended to base human sciences in an ontological context. According to him, man creates a living space for himself in the context of linguistic and historical conditions within the society in which he lives a common life. It is possible for man to build the world of life with a hermeneutic experience. Gadamer first defines this experience as a predictive application, and makes this predictive conceptual as a 'predictive'. On the other hand, Gadamer claims that the 'truth' is a commentary arising through inter-subjective dialogue. In human sciences, the problem of truth about man is not different from the problem of the man’s self-knowledge. According to Gadamer, which believes that the claim of truth should act in accordance with a reality that is unique to man, man and his world are historical and temporary because they are formed and subject to change, so the claim of truth should not act independently of this reality.
Alan : Eğitim Bilimleri; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
