Kullanım Kılavuzu
Neden sadece 3 sonuç görüntüleyebiliyorum?
Sadece üye olan kurumların ağından bağlandığınız da tüm sonuçları görüntüleyebilirsiniz. Üye olmayan kurumlar için kurum yetkililerinin başvurması durumunda 1 aylık ücretsiz deneme sürümü açmaktayız.
Benim olmayan çok sonuç geliyor?
Birçok kaynakça da atıflar "Soyad, İ" olarak gösterildiği için özellikle Soyad ve isminin baş harfi aynı olan akademisyenlerin atıfları zaman zaman karışabilmektedir. Bu sorun tüm dünyadaki atıf dizinlerinin sıkça karşılaştığı bir sorundur.
Sadece ilgili makaleme yapılan atıfları nasıl görebilirim?
Makalenizin ismini arattıktan sonra detaylar kısmına bastığınız anda seçtiğiniz makaleye yapılan atıfları görebilirsiniz.
 Görüntüleme 29
 İndirme 5
Wilkie Collins’in Aytaşı Adlı Romanında Anlatının Sınır Çizgileri ve Uzamsal Yazınbilim
2022
Dergi:  
Litera: Dil Edebiyat ve Kültür Araştırmaları Dergisi
Yazar:  
Özet:

Bu çalışma, postkolonyal anlatıbilim çerçevesinde, Wilkie Collins’in romanında varolan anlatıbilimsel yönleri ve araçları, temsil edilme konusuna odaklanarak keşfetmeyi amaçlamaktadır. Postkolonyal anlatıbilim, anlatısal inceleme kapsamında dikkatini periferal ve ötekileştirilmiş olana yönelterek anlatının iç ve dış sınırlarını sorgular. Bu bağlamda, bu çalışmada odak merkezinde yer alan karakterlerin temsil edilmesi ile, çoklu anlatıcılar veya temsilci seslerin yanısıra zımni yazarın ve yazarsal okuyucunun işlevleri hakkında bazı görüşlere yer verilecektir. Aytaşı’nda çoklu-yerelliğe yer verilmesi, sömürgeci/sömürgeleşmiş arasındaki ilişkileri temel alan marjinalleşme konusunu öne çıkarmaktadır. Romanda, uzamsal yazınbilim doğrultusunda yerlerin çokluğuna rağmen, anlatı söylemi bunların bir kısmına öncelik vererek diğerlerini dış sınırlara yerleştirmektedir. Anlatıda uzam kavramı, hikayenin arka planını oluşturan yer unsuru gibi pasif, durağan ya da hilesiz olmaktan ziyade aktif, akışkan ve bir amaca yöneliktir. Anlatının zamansal-uzamsal yönlerinin yanısıra, karakterlerin anlatıbilimsel sunumları da temsil konusu ve güç dinamikleri açısından son derece önemli bir rol oynamaktadır. Benzer şekilde, açıkça görülmektedir ki, yanlızca mekan ve karakterlerin betimlemesi değil, aynı zamanda çoklu anlatıcılar ile yazarsal okuyucuların yerleşimi de Aytaşı’ndaki emperyal ideolojilerin işlenmesine ortak katkı sağlamaktadır. Anlatıcılar, zımni yazarın tasarısı kapsamında, yaptıkları anlatım işinde tutarlı veya tarafsız olmaktan ziyade kusurlu ve ideolojik olarak konumlanmışlardır. Romandaki tüm bu anlatıbilimsel göstergeler anlatının daima söylemsel bir iş olduğunun kanıtıdır. 

Anahtar Kelimeler:

Peripheries Of Narration and Spatial Poetics In Wilkie Collins’s The Moonstone
2022
Yazar:  
Özet:

This study explores narratological aspects and tools that are employed in Wilkie Collins’s The Moonstone within the framework of a postcolonial narratology. Postcolonial narratology directs its attention to the representation of the peripheral and the marginalized within the scope of narratorial investigation. There will be some considerations regarding the representation of focal and voiceless characters, the function of the implied author, authorial audience as well as multiple narrators or representing voices. The deployment of multitopicality in The Moonstone brings forth the issue of marginalization predicated on colonizer/colonized relationships. Spatial poetics in the novel functions in a way in which despite the myriad of settings that constitute the story, narrative discourse privileges some places while putting the others into the peripheries. The concept of space in the narrative proves to be active, fluid and purposeful rather than being passive, static or innocent as in the status of a background setting. Alongside temporal-spatial aspects, narratological presentation of the characters also plays a fundamental role in relation to power dynamics and the issue of representation. In the same vein, it is manifest that not only the description of space and characters but also the placement of multiple narrators and authorial audience concurrently contribute to the treatment of imperial ideologies. As part of the implied author’s scheme, the narrators’ act of narration is flawed and ideologically loaded rather than consistent or neutral. All these narratological clues in the novel attest to the idea that narration is always a discursive act.

Atıf Yapanlar
Bilgi: Bu yayına herhangi bir atıf yapılmamıştır.
Benzer Makaleler


Litera: Dil Edebiyat ve Kültür Araştırmaları Dergisi

Alan :   Filoloji

Dergi Türü :   Uluslararası

Metrikler
Makale : 281
Atıf : 74
Litera: Dil Edebiyat ve Kültür Araştırmaları Dergisi