Özet:

Nazir Akalın (1964-2002) Erzurum’un yetiştirdiği şair, yazar ve akademisyenlerdendir. Türk edebiyatında “1980 Kuşağı” olarak anılan şairler arasında yer alır. Akalın’ın şiiri, Baki Asiltürk’ün “80 Kuşağı” tasnifinde iki farklı grup olarak ele aldığı “imge şiiri”yle “gelenekselci şiir”in birleştiği kavşakta doğar ve büyür. Akalın, Gerilla Türküleri (1993) ile başladığı kitaplı şair serüvenini Kanayan Simya (1997) ile sürdürür. Başlangıçta atak, kavgacı bir karakterin yansıdığı şiirleri, sonraki dönemlerde yerini daha dingin ve bilge bir söyleyişe bırakır; klasik şiirle çağdaş söyleyişi sentezleyen bir çizgiye yaklaşır. Ses, ritim ve içerik bakımından klasik şiirden beslenir, imge ağırlıklı bir şiir kurar. Gazel, kaside gibi eski nazım biçimlerini kullandığı şiirleri de vardır. Aşk, yalnızlık, hüzün, özlem, yaşama sevinci, yurt sevgisi gibi temaları işleyen Akalın, sadece bireysel hassasiyetlerin değil, medeniyet düşüncesinin de şiirini yazar. Nazir Akalın, şiirin teorik problemleri üzerinde de düşünür, poetikasını Şairin Eldivenleri (2003) adlı kitapta bir araya getirir. Bildiride kitaplarından hareketle, doküman analizi yöntemiyle Nazir Akalın’ın poetikası tespit edilecek, şiirinin biçim ve içerik özellikleri incelenecek ve tematik yapısı üzerinde durulacaktır.

Anahtar Kelimeler: