Özet:

Amaç: Bu çalışmada enfeksiyon etkeni olarak izole edilen Streptococcus pneumoniae izolatlarında, makrolid direncinin fenotipik özelliklerinin ve genetik belirleyicilerinin saptanması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Eritromisin direnci gösteren 50 S. pneumoniae izolatının 14-, 15- üyeli makrolid ve linkozamid duyarlılıkları disk difüzyon ve sıvı mikrodilüsyon yöntemleriyle saptandı. Makrolid direnç fenotiplerini belirlemek üzere eritromisin-klindamisin çift disk testi kullanıldı. Makrolid direncinin genetik belirleyicileri olan mef(E)/(A), erm(B) ve erm(TR)'nin saptanmasında PZR yöntemi kullanıldı. Bulgular: İzolatlarımızın %70'i cMLSB, %28'i M ve %2'si iMLSB fenotipi gösterdi. PZR sonuçlarına göre 20 izolatta (%40) tek başına erm(B); 15 izolatta (%30) tek başına mef(E)/(A) geni; geri kalan 15 (%30) izolatta ise her iki gen birlikte saptandı. erm(B) geni taşıyan tüm izolatlar (%70), yüksek düzey makrolid ve linkozamid direnci gösterdi. Yalnız mef(E)/(A) geni taşıyan izolatların (%30) makrolid MİK'leri ise göreceli olarak düşük bulundu. Bu izolatların klindamisin MİK'leri duyarlılık sınırları içinde kaldı. Sonuç: Çalışmamızda mef(A)/(E) geninin izolatların %60'ı tarafından taşındığının gösterilmesi ayrıca M fenotipine sahip izolatların oranının da oldukça yüksek (28%) bulunması, aktif makrolid pompasının, ribozomal hedef mutasyonuyla birlikte hastanemiz pnömokok izolatlarının makrolid direncinde çok önemli rolü olduğunu ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelimeler: