Özet:

Konjenital işitme kayıplı çocuklarda çok sayıda problemin bir arada görülme olasılığı artar. Bu problemlerin sıklığı ve şiddeti işitme kaybının etyolojisine bağlı olarak değişkenlik gösterir. Embriyolojik ve gelişimsel duraklamalara bağlı olarak sınıflandırılan iç kulak yapısal anomalileri, genetik sensörinöral işitme kaybı nedenlerinden birisidir. Bu çalışma ile koklear implant kullanan iç kulak anomalisi olmayan (kontrol grubu) ve iç kulak anomalisi olan (çalışma grubu) çocukların denge ve duyu bütünlüğü bozukluklarının değerlendirilerek, karşılaştırılması hedeflenmiştir. Her grupta 20 çocuk olmak üzere, 5-12 yaş aralığındaki koklear implant kullanıcısı 40 çocuğun koklear implantlı işitme eşikleri belirlenmiş, Bilgisayarlı Dinamik Postürografi (BDP) ve Ayres Güney Kaliforniya Duyu Bütünlüğü Testleri yapılmıştır. Her iki grubun koklear implantlı işitme eşikleri arasında anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05). Yapılan BDP sonucuna göre, her iki gruptaki çocukların birleşik denge skorlar ve vestibüler oranlar arasında anlamlı fark tespit edilmiştir (p<0,05).  Çalışma grubundaki çocukların yapılan duyu bütünlüğü değerlendirmelerinde görsel şekil algılama, şekil zemin algısı, bilateral motor koordinasyon, postür taklidi, vücudun orta hattı çaprazlama ve sağ sol ayrımı puanlarının kontrol grubundan daha düşük olduğu saptanmıştır. Yaş ile birlikte kontrol grubunda görsel şekil algılama, çalışma grubunda ise vücudun orta hattı çaprazlama ve sağ sol ayrımı puanlarında anlamlı artış olduğu belirlenmiştir (p<0,05). Dokuz yaş öncesinde her iki grubun sağ sol ayrımı puanları arasında anlaml fark bulunmuştur (p<0,05). İç kulak anomalisi olan çocukların denge becerilerinin normal kokleaya sahip çocuklardan daha fazla etkilendiği ve duyu bütünlüğü bozuklukları ile sıklıkla karşılaşabilecekleri belirlenmiştir. Erken dönemde vestibüler sistem ve duyu bütünlüğü değerlendirmelerinin yapılması ve uygun rehabilitasyon programlarının belirlenmesi önerilmiştir.  

Anahtar Kelimeler: