Abstract:

Diabetes mellitus, insülin hormonunun etkisizliğinden veya salınımındaki bozukluktan kaynaklanan hiperglisemi ile karakterize metabolik hastalıklar bütünüdür. Hastalığın akut komplikasyonlarını önlemek ve uzun dönemdeki komplikasyonların riskini azaltmak için, bireyin kendi kendine tedavi bakım eğitimini ve sürekli tıbbi tedavisini üstlenmesi gerekmektedir. Türkiye’de diyabet görülme sıklığı 1997-2010 yılları arasında 12 yılda %90 artış göstererek Dünya Sağlık Örgütü’nün 2030 yılı hedeflerini aşmıştır. Tip 2 diyabet ve ilişkili hastalıkların önlenmesinde ve geliştikten sonra tedavisinde uygun tıbbi beslenme tedavisi yaklaşımları önem taşımaktadır. Tıbbi beslenme tedavisinin etkinliğine dair yapılan çalışmalar sadece tıbbi beslenme tedavisi ile HbA1c düzeylerinde yaklaşık %1’lik azalma olduğunu göstermektedir. Bu nedenle bu olgu sunumunda tip 2 diyabetin tedavisinde tıbbi beslenme tedavisinin etkinliği kaynaklar ışığında tartışılmıştır.

Keywords: