Görüntüleme
22
İndirme
2
Suçluların hapsedilmesini sistematik bir şekle sokan hapishaneler, XIX. yüzyılın ikinci yarısından itibaren yaygınlaşmaya başlamış, Batı’da olduğu gibi Osmanlı Devleti’nde de ceza sistemi içerisinde yerini almıştır. Bilhassa Tanzimat’la birlikte kabul edilen yeni ceza kanunları ve daha sonra yayımlanan nizamnameler ile hapis cezası ve bu cezanın mekansal boyutunu oluşturan hapishaneler ön plana çıkmıştır. Ancak bu durum önemli sorunları da beraberinde getirmiştir. Hapishaneler hususunda en önemli sorunlardan birisi bina sorunu olarak ortaya çıkmıştır. Devletin içerisinde bulunduğu ekonomik durum, çoğu zaman yeni hapishane binaları inşa edilmesine müsaade etmediği gibi, hapishane amacıyla kullanılan mevcut yapıların tamiratına da imkan sağlamamıştır. Mahpusların son derece izdihamlı mekanlarda yaşama zorunluluğu, sağlık ve güvenlik gibi sorunları da beraberinde getirmiştir. Osmanlı Devleti'nin son dönemlerinde Manisa hapishanesi de bütün bu olumsuzlukları üzerinde bulundurması bakımından tipik bir örnek teşkil etmektedir. Bu çalışmada, ağırlıklı olarak Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Başkanlığı Osmanlı Arşivi'nde yer alan muhtelif tasniflerdeki belgelerden istifade ederek, Aydın vilayetine bağlı Saruhan sancağı Manisa kazası hapishanesinin 1870-1920 yılları arasındaki vaziyeti incelenmeye çalışılmıştır. Bu bağlamda mezkur hapishanenin fiziki yapısı, tamirat ve inşası ve bunun için yapılan masraflar, mahkum ve tutuklular, hapishane görevlileri ve ücretleri ile ilgili bilgiler verilmeye çalışılmıştır. Aydın vilayeti ve dahilindeki diğer bazı liva ve kaza hapishaneleri ile ilgili birkaç çalışma mevcut olmakla birlikte Manisa merkez hapishanesi ile ilgili kapsamlı bir çalışma yapılmamış olup, bu çalışma ile bu konudaki eksikliğin giderilmesi amaçlanmaktadır.
The prisons that systematise the imprisonment of criminals started to spread starting from the second half of the 19th century and took part in the criminal system also in the Ottoman State as in the West. The prisons forming the penalty of imprisonment and the spatial dimension of this penalty came to the forefront particularly through new penal laws accepted with the Tanzimat and regulations published afterwards. However, this case brought along significant problems as well. One of the most significant problems considering the prisons appeared was the building problem. The economic condition that the state was in did not allow for establishing new prison buildings most of the time, and it also did not enable the repair of the existing buildings used as prisons. The obligation of prisoners to live in very crowded places led to some problems including health and security. During the last periods of the Ottoman State, Manisa prison was also a typical sample in terms of featuring all these disadvantages. This study aimed to examine the prison conditions in the Manisa district of the Saruhan sanjak in Aydın province between 1870-1920 by mainly benefiting from the documents in various classifications in the Ottoman Archive of the Directorate of State Archives of the Presidency. In this context, the study attempted to give information about the physical structure of this prison, its repair and reconstruction, expenses made for this, prisoners and detainees, prison officers, and their wages. There have been a number of studies related to prisons of some other sanjaks and districts in Aydın province and its surround. No comprehensive study has been conducted related to Manisa central prison, and this study has aimed to meet the need in this issue.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
