Geçmişten güncele dâhil olan geleneksel kültür okumaları binlerce yılın birikimi neticesinde biçimlenerek zengin bir araştırma alanı oluşturmaktadır. Bir araştırma alanı olarak sanat kültür, kimlik, aidiyet ve bellek kavramları üzerine farklı bir bakış açısı sunma çabası içerisindedir. Bu anlamda geleneksel enstrümanların değişik zaman dilimlerinde farklı kültürlerde farklı amaçlar için kullanıldıkları gözlemlenir. Bulundukları dönemin coğrafi, kültürel, ekonomik, dinsel, siyasal ve sosyal özelliklerini geleneğe özgü tasarımlarından okumak mümkündür. Geleneksel enstrümanlar, güncel söylemlerde kimi zaman teknik deneyimlerle kimi zaman da renk, desen, motif ve formlar ile buluşur. Yitirilmeden güncele ulaşan bu dilin farklı sanat dinamikleri ile yeniden yorumlanması geçmişin belleklerde canlı tutulması ve kültürel bellek oluşturması açısından önemlidir. Bu bağlamda sanat pratiklerinde sanatçıların yorumları kültürün geçmiş ve gelenek üzerinden ele alınışı sanatçı eserlerinde güçlü bir araç olarak ele alınır. Bu çalışmada güncel sanat dinamikleri kapsamında geleneksel sanatlar ve üretim biçimlerinin güncel sanat alanındaki varlığının nasıl yorumlandığı farklı sanat pratikleri üzerinden yorumlanmaktadır. Bu doğrultuda kültürel mirasın özgünlüğünün güncelde bulunan disiplinler arası tasarımlarda nasıl yer aldığı ve geleneksel bağlamda hatırlatma dinamizminin küresel boyuta taşınması amaçlanır. Paul Klee,Miriam Schapiro, Joyce Kozlof, Faik Ahmed, Gülçin Aksoy, İnci Eviner, ve Canan Dağdelen’nin çalışmaları üzerinden kimlik, kültür, cinsiyet, aidiyet ve bellek kavramlarının güncel ve geleneksel olanın birlikteliğinde oluşan ilişkiselliğin ve gelenekselin üzerinde temellenen güncelliğin vurgusu yapılır.
Geçmişten güncele dâhil olan geleneksel kültür okumaları binlerce yılın birikimi neticesinde biçimlenerek zengin bir araştırma alanı oluşturmaktadır. Bir araştırma alanı olarak sanat kültür, kimlik, aidiyet ve bellek kavramları üzerine farklı bir bakış açısı sunma çabası içerisindedir. Bu anlamda geleneksel enstrümanların değişik zaman dilimlerinde farklı kültürlerde farklı amaçlar için kullanıldıkları gözlemlenir. Bulundukları dönemin coğrafi, kültürel, ekonomik, dinsel, siyasal ve sosyal özelliklerini geleneğe özgü tasarımlarından okumak mümkündür. Geleneksel enstrümanlar, güncel söylemlerde kimi zaman teknik deneyimlerle kimi zaman da renk, desen, motif ve formlar ile buluşur. Yitirilmeden güncele ulaşan bu dilin farklı sanat dinamikleri ile yeniden yorumlanması geçmişin belleklerde canlı tutulması ve kültürel bellek oluşturması açısından önemlidir. Bu bağlamda sanat pratiklerinde sanatçıların yorumları kültürün geçmiş ve gelenek üzerinden ele alınışı sanatçı eserlerinde güçlü bir araç olarak ele alınır. Bu çalışmada güncel sanat dinamikleri kapsamında geleneksel sanatlar ve üretim biçimlerinin güncel sanat alanındaki varlığının nasıl yorumlandığı farklı sanat pratikleri üzerinden yorumlanmaktadır. Bu doğrultuda kültürel mirasın özgünlüğünün güncelde bulunan disiplinler arası tasarımlarda nasıl yer aldığı ve geleneksel bağlamda hatırlatma dinamizminin küresel boyuta taşınması amaçlanır. Paul Klee,Miriam Schapiro, Joyce Kozlof, Faik Ahmed, Gülçin Aksoy, İnci Eviner, ve Canan Dağdelen’nin çalışmaları üzerinden kimlik, kültür, cinsiyet, aidiyet ve bellek kavramlarının güncel ve geleneksel olanın birlikteliğinde oluşan ilişkiselliğin ve gelenekselin üzerinde temellenen güncelliğin vurgusu yapılır.
Traditional cultural readings, which are included from the past to the present, are formed as a result of the accumulation of thousands of years of knowledge, creating a rich field of research. As a research field, art is in an effort to present a different perspective on the concepts of culture, identity, affiliation and memory. In this sense, it is observed that traditional instruments are used for different purposes in different cultures in different periods of time. It is possible to read the geographical, cultural, economic, religious, political and social characteristics of the time they are in from their designs that are traditional. Traditional instruments, in current speeches, sometimes meet with technical experiences and sometimes with colors, patterns, motives and forms. The reinterpretation of this language, which has been updated without being lost, with different art dynamics, is important in terms of the preservation of the past in memory and the creation of cultural memory. In this context, the interpretation of the artists in the art practice is treated as a powerful tool in the artistic works. This study is interpreted through the different art practices in which the existence of traditional art and production forms in the current art field is interpreted within the framework of current art dynamics. In this direction, the aim is to move the dynamism of reminder in the traditional context to the global dimension of how the originality of cultural heritage is included in the interdisciplinary designs present. Paul Klee, Miriam Schapiro, Joyce Kozlof, Faik Ahmed, Gülçin Aksoy, Perci Eviner, and Canan Dağdelen’s work emphasizes the relevance and modernity based on the tradition of the concepts of identity, culture, gender, affiliation and memory formed in the unity of the present and traditional.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|