Abstract:

Göç hareketi, devletler açısından bazen ani bir demografik karmaşıklığa sebep olur ve akabinde acil kamu politikalarının geliştirilmesine ve uygulanmasına yol açar. Uzun vadede etkisini gösteren bu acil politika alanlarından en önemlisi ise eğitimdir. Devletler özellikle dış göç durumlarında uluslararası yardım kuruluşları ile gıda, barınma, ısınma vb. ihtiyaçları ilk aşamada sağlarken ardından eğitim desteklerine geçerek göç edenlerin dilsel, kültürel ve toplumsal uyumunun sağlanmasını hedefler. Bu aşamada ev sahibi öğretmenlerin, okul yöneticilerinin göç edenlere karşı sahip olduğu tutum ve kapsayıcı eğitim politikalarına katkıları sürecin verimli işlemesinde kilit noktadır. Bu çalışmada Türkiye’nin en yoğun mülteci oranın olduğu illerden biri olan Şanlıurfa’da görev yapan öğretmenlerin mülteci öğrencilere ilişkin tutumları ve boyutlarının öğretmenlerin çalışma yılı, cinsiyet, sınıfta ve okulda mülteci öğrenci varlığı değişkenleri açısından değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, Sağlam ve Kanbur (2017) tarafından geliştirilen MÖTÖ AFA ve DFA analizlerine tabi tutularak güncellenmiş ve daha sonra MANOVA yöntemi kullanılarak analizler yapılmıştır. Çalışma sonuçlarına göre genç kadın öğretmenlerin “iletişim” ve “uyum” tutumlarının yüksek olduğu, uzun yıllar görev yapan erkek öğretmenlerin ise “iletişim” ve “yeterlik” tutumlarında iyi oldukları saptanmıştır. Sınıflarında mülteci öğrencileri olan ve uzun yıllar öğretmenlik deneyimine sahip öğretmenlerin “iletişim” ve “uyum” tutumlarının sınıflarında mülteci öğrencileri olmayan öğretmenlere göre daha yüksek olduğu bulunmuştur.

Keywords: