Özet:

Günümüzde her açıdan gelişmiş bireylerin yetiştirilmesi bir takım şartları gerektirmektedir. Bunlar büyük ölçüde, eğitim veren tarafların etkin etkileşiminde, bir bütün olarak aile ve toplumun sürekli işbirliği içinde yer alır. Eğitim genellikle bir bireyde değerler kazanımı, sosyal aktivite, arzu edilen davranış normları ve niteliklerinin oluşumu süreci olarak anlaşılmaktadır. Bununla birlikte, sosyal aktivite kavramının özünü tanımlamak önemlidir. Terimin kesin bir tanımı olmadığı ve çoğunlukla iki yönlü bir süreç olarak tanımlandığı belirtilmelidir. Sosyolojide sosyal aktivite, bireyin günümüz toplumunda gerekli olan davranış kalıplarını, normlarını ve değerlerini özümsemesi süreci olarak anlaşılmaktadır. Bu nedenle sosyal aktivite, eğitim faaliyetlerinin etkisi altında ortaya çıkan ve bunun sonucunda bireyin yaşam yolunda ihtiyaç duyduğu ve kültürüne özgü değerleri, davranış normlarını, inançları ve motivasyonları edindiği kişilik oluşumu sürecidir. Bu bağlamda, çalışmanın amacı, ergenlik çağındaki öğrencilerde sosyal aktivitenin özelliklerini, sosyal çevre ile ilişkilerini ve çeşitli aktivitelere olan ilgilerini belirlemektir. Araştırmanın gerçekleştirilmesi için 6. ve 7. sınıf öğrencilerinin arasında anket çalışması yapılmıştır. Mezkur sınıflardaki öğrenciler arasında araştırma yapma ihtiyacı ve ilgisi, bu yaştaki bir bireyin bedeninde ve zihninde meydana gelen niteliksel ve psikolojik değişikliklerle ilişkilidir. Araştırma, 2018-2019 eğitim-öğretim yılının güz döneminin ilk çeyreğinde, Kırgızistan’ın bazı ortaokullarında gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya 165’i erkek, 200’ü kız olmak üzere toplam 365 öğrenci katılmış, araştırma toplamda 18 sınıfta yürütülmüştür. Anket yoluyla elde edilen verilerinin çözümlenmesinde SPSS for Windows 24 istatistik programı kullanılmıştır. Kırgızistan okullarında yapılan araştırmanın sonuçlarına göre, okul ve aile işbirliğinin içeriğini, biçimlerini ve yöntemlerini derinlemesine yeniden gözden geçirmeden, çocuk ve ergenlerle eğitim çalışmalarında önemli bir iyileşme ve gelişme sağlamak oldukça zordur. Günümüzde ergenler arasında, sosyal koşulların yeniliğiyle ilişkili olarak, sosyal aktivitede bir azalma ve değerlerde değişiklikler meydana gelmektedir. Sorun, genel olarak topluma yönelik olan değerlerin azalmasında görülmektedir. Bu durum, okul ve ailenin eğitim olanaklarının yeterince kullanılmadığını, okul çağındaki ergenlerin sosyal ilgi ve ihtiyaçlarının zayıf bir şekilde araştırıldığını, öğrencilerin  sosyal aktivitelerini geliştirmek için ebeveynlerin ve öğretmenlerin ergenleri iyi tanımaları gerektiğini göstermektedir. Çalışmanın pratik değeri ise, elde edilen sonuçların, ortaokul öğrencilerinin sosyal aktivite sürecini planlamaya ve yönetmeye yardımcı olacak ders ve okul dışı faaliyetlerin geliştirilmesinde, ebeveynler ve öğretmenler tarafından kullanılabilmesidir.

Anahtar Kelimeler: