Görüntüleme
5
Bu çalışmada spor salonlarına giden genç yetişkin erkeklerin egzersiz bağımlılık düzeylerine göre vücut kompozisyonları, takviye kullanımları ve beslenme durumları incelenmiştir. Ayrıca egzersiz bağımlılığı ile yeme tutumu arasında ilişki olup olmadığını belirlemek amaçlanmıştır. Çalışma, son üç aydır haftada en az üç gün egzersiz yapan 19 ila 30 yaşları arasındaki 150 gönüllü erkekten oluşmaktadır. Veriler, bireylerin genel özelliklerine ilişkin soruları içeren anket formu, yeme tutum testi, egzersiz bağımlılığı ölçeği ve besin tüketim kaydı aracılığıyla toplanmıştır. Egzersiz bağımlılığı ölçeğinin sonuçları, katılımcıların %23,3'ünün asemptomatik, %69,3'ünün bağımlı olmayan semptomatik ve %7,3'ünün bağımlı olduğunu göstermiştir. Bireylerin %50'sinde anormal yeme davranışı bozukluğu bulunmuştur. Egzersiz bağımlılığı ile yeme tutum ölçeği puanları arasında orta düzeyde pozitif korelasyon bulunmuştur (r=0,50 ve p<0,05). Bağımlı katılımcılarda besin takviyesi kullanma oranı daha yüksektir (p<0,05). Vücut yağ oranı bağımlı olmayanlarda bağımlılara göre istatistiksel olarak yüksek bulunurken, vücut su oranı bağımlı olmayanlarda bağımlılara göre istatistiksel olarak daha düşüktür (p<0,05). Enerji, protein, vücut ağırlığı başına günlük protein alımı, enerjinin proteinlerden gelen yüzdesi, karbonhidrat alımı, kolesterol, tiamin, riboflavin, B6 vitamini, folat, potasyum, kalsiyum, magnezyum, fosfor, demir ve çinko alımı bağımlı olanlarda bağımlı olmayanlara göre daha yüksek bulunmuştur (p<0.05). Bağımlı katılımcıların diyetlerinin yağlardan gelen yüzdesi, bağımlı olmayanlara göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha düşük bulunmuştur (p<0.05). Sonuç olarak düzenli egzersiz yapan genç erkeklerde yeme bozuklukları egzersiz bağımlılığından daha yaygındır. Ayrıca yeme bozukluğu ile egzersiz bağımlılığı arasında bir ilişki kurulmuştur.
In this study, we aimed to examine the body composition, supplement use and nutritional status of young adult males who attend the gym based on their level of exercise addiction. We also intended to determine if there was a link between exercise addiction and eating attitude. The study included 150 volunteers males aged 19 to 30 who had exercised at least three days a week for the last three months. Data were collected through a questionnaire containing questions about the general characteristics of individuals, an eating attitude test, an exercise addiction scale, and a food consumption record. The results of the exercise dependence scale showed that 23.3% of the participants were asymptomatic, 69.3% were non-dependent symptomatic, and 7.3% were addicts. 50% of individuals had an abnormal eating behavior disorder. There was a moderate positive correlation between exercise addiction and eating attitude scale scores (r=0.50 and p<0.05). The rate of using nutritional supplements is higher in addicted participants (p<0.05). While the body fat ratio was statistically higher in non-addicts than in addicts, the body water ratio was statistically lower in non-addicts than in addicts (p<0.05). Energy, protein, daily protein intake per body weight, percentage of energy derived from protein, carbohydrate intake, cholesterol, thiamine, riboflavin, vitamin B6, folate, potassium, calcium, magnesium, phosphorus, iron, and zinc intake were statistically significantly higher in addicts than in non-addicts (p<0.05). The percentage of energy derived from dietary fat in addicts was statistically significantly lower than in non-addicts (p<0.05). As a result, eating disorders were much more common than exercise addiction in regularly exercising young men. In addition to a relationship was established between eating disorders and exercise addiction.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
