Özet:

Türkiye’de organik tarım faaliyeti 1980’li yılların ortalarında yeni pazarlara girebilmek için gelişmiş ülkelerdeki tüketicilerin talepleri doğrultusunda kuru incir, kuru üzüm ve kuru kayısı gibi geleneksel ihraç ürünlerinin ihracatına yönelik olarak gerçekleşmiştir. Bu ürünlere, sonraki yıllarda fındık ve pamuk gibi ürünler de dahil edilerek organik üretim yelpazesi genişletilmiştir. Bu çerçevede, organik ürün çeşitleri yıllar içinde hem üretim hem de ihracatta sürekli artış göstermiştir. Çalışmada, Türkiye’de organik ürünlerin ticari hacmi, organik üretimde pazarlanma olanakları ve geliştirme yolları ile organik ürünleri pazarlamada karşılaşılan sorunlar ve bu sorunların çözümüne yönelik alınması gereken tedbirlere dair bulgulara yer verilmektedir. Türkiye’de üretilen organik ürünlerin önemli bir kısmı dış piyasaya yönelik gerçekleşmekte, ihraç edilemeyen ürünler ise doğrudan iç pazara verilerek ya da konvansiyonel pazar ürünleriyle birlikte tüketilmektedir. Organik ürün pazarlanmasında üreticilerin karşılaştıkları en önemli sorunlardan biri pazarlama firmalarının az sayıda üretici ile çalışmasıdır. Türkiye’de organik yöntemler kullanılarak üretilen ya da sertifikalandırılarak iç piyasaya sunulan ürün çeşidi çok azdır. İç piyasa yeterince gelişmediğinden üretici için alternatif oluşturacak bir pazar bulunmamaktadır. Ayrıca iç piyasanın tanıtımı yeterince yapılamadığı için ürünün satışa sunulacağı yerin bulunması sorun yaratabilmektedir. Sonuç olarak; ‘organik ürün pazarlanmasında, ürün çeşidinin sınırlı olması, araştırma ve geliştirme faaliyetlerinin yetersiz oluşu, devlet desteklemelerinin yetersizliği, iyi bir planlamanın yapılamaması, üretici ve tüketicilerin bilgi düzeylerinin yetersizliği, organik ürünlerin elde edilmesiyle ilgili sağlıklı verilere ulaşılamama’ karşılaşılan sorunlar arasında yer almaktadır. Sorunların çözümü noktasında ise, üretici ve tüketicilerin organik ürün konusunda bilgilendirilmesine ve bilinçlendirilmesine yönelik çalışmalar yapılmalı, iç pazarın geliştirilmesi için ürün çeşitliliği artırılarak iç piyasaya daha fazla üreticinin girişi sağlanmalı, aynı zamanda ulaşılabilirliği kolay, aktarımı doğru olan bir bilgi ağı oluşturulmalıdır.

Anahtar Kelimeler: