Görüntüleme
31
Ölüm kavramı başlangıcından bu yana hayatın bir parçası olduğu gibi sanatın da bir parçası olmuş ve defalarca konu olarak işlenmiştir. Ölüm sonrası ya da postmortem hatıra fotoğrafçılığı ise sanat dünyasına Viktoryan Dönemde ürpertici bir şekilde dâhil olmuştur. Viktorya Dönemi insanlık tarihinde oldukça hastalıklı bir zamandır. Çağın en rahatsız edici geleneklerinden biri ise ölüm sonrası hatıra fotoğrafçılığının yaygınlaşmasıdır herhalde. İnsanlar ölmüş olan sevdiklerinden hatıra kalması umuduyla son bir girişimde bulunarak onların cesetlerinin fotoğraflarını çektirmişlerdir. Bu fotoğraflar bazen sadece ölen kişinin tek başına yer aldığı kompozisyonlardan oluşurken bazen de aileleriyle birlikte fotoğraflandırılmışlardır. Bugün için bu hareket oldukça sıra dışı bir psikolojinin ürünü olarak düşünülse de o zamanlar insanların sevdikleri için düzenlediği son bir anma töreni olarak görülmüştür. Cesetleri fotoğraflamak kısmına gelindiğinde bu işin o kadar da basit olmadığı bilinmektedir. Türlü makyaj hileleri, cesedi ayakta yahut oturur pozisyonda tutacak çeşitli alet edevat, yer yer fotoğrafların üzerine yapılan çizimler, cesedin yüzünde oluşturulması güç ifadeler oldukça uğraştırıcıdır. Tabi bir de ceset formu bozulmadan evvel her şeyin tamamlanmış olması şarttır. Çekim işlemleri bazen uzun sürdüğünden cesedin formunun bozulmaması için bir takım kimyasal çözümler kullanılmıştır. Bu işlemler sonrasında ceset; kuru, kokusuz ve ölüm öncesindeki beden yapısına benzer şekilde daha canlı görünür kılınmaktadır. Fotoğraf makinesinin icadı ile kullanılmaya başlanan ilk fotoğrafik görüntü elde etme yöntemi daguerotip olmuştur. Günümüzün dijital fotoğraf teknolojisi ile kıyas bile yapılamayacak zorluktaki bu görüntüleme tekniği ile insanlar kımıldamadan, yüzdeki ifadeyi bozmadan ölmüş olan sevdikleri ile poz vermişler, iyi ihtimalle 15-20 dakikalık bir sürece maruz kalmışlardır. Bu araştırma yapılırken tarihsel yöntem tekniği kullanılmıştır. Sonuç olarak Viktorya Dönemi’nde ortaya çıktığı düşünülen ölüm sonrası hatıra fotoğrafçılığının neden, nasıl ve hangi psikoloji ile ortaya çıktığı incelenmiş ve görselleri ile ortaya konulmuştur.
Since the beginning, the concept of death has become part of life and has been processed several times as a subject. After death or postmortem memorial photography has been terribly included in the world of art in the Victorian era. The Victorian era is a very ill time in the history of humanity. One of the most disturbing traditions of the time is probably the spread of memory photography after death. People have taken pictures of their bodies in the last attempt, hoping that they will remember their loved ones who died. These photographs are sometimes made of compositions where the deceased person is alone, while sometimes they are photographed with their families. For today, this movement was considered a product of a rather unusual psychology, but it was then seen as a last memorial ceremony that people organized for their loved ones. When it comes to photographing the bodies, it is known that this work is not so simple. Types of makeup tricks, the various tools that will keep the body standing or sitting in a position, the drawings made on the ground and ground photographs, the strength expression of the creation on the face of the body is quite troubling. Of course, it is necessary that everything is completed before the body form is broken. A series of chemical solutions have been used to prevent the body's shape from being deteriorated because the drawing processes sometimes take a long time. After these processes, the body is made dry, smellless and more vivid in a way similar to the body structure before death. The first method of obtaining photographic image that began to be used with the invention of the camera was daguerotip. With this imaging technique in difficulty that can not even be compared to today’s digital photography technology, people have been posed with their loved ones who have died without moving, without distorting the expression of their face, and are likely to be exposed for a period of 15-20 minutes. Historical methodology was used during this research. As a result, it was studied and illustrated by the images of why, how and with which psychology the post-death memorial photography appeared, which is believed to appear in the Victorian era.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
