Kullanım Kılavuzu
Neden sadece 3 sonuç görüntüleyebiliyorum?
Sadece üye olan kurumların ağından bağlandığınız da tüm sonuçları görüntüleyebilirsiniz. Üye olmayan kurumlar için kurum yetkililerinin başvurması durumunda 1 aylık ücretsiz deneme sürümü açmaktayız.
Benim olmayan çok sonuç geliyor?
Birçok kaynakça da atıflar "Soyad, İ" olarak gösterildiği için özellikle Soyad ve isminin baş harfi aynı olan akademisyenlerin atıfları zaman zaman karışabilmektedir. Bu sorun tüm dünyadaki atıf dizinlerinin sıkça karşılaştığı bir sorundur.
Sadece ilgili makaleme yapılan atıfları nasıl görebilirim?
Makalenizin ismini arattıktan sonra detaylar kısmına bastığınız anda seçtiğiniz makaleye yapılan atıfları görebilirsiniz.
 Görüntüleme 14
 İndirme 2
Özofagusun Selim Darlıkları
2016
Dergi:  
Journal of Academic Research in Medicine
Yazar:  
Özet:

Özofagus darlığının tedavisi için bilinen en eski yöntem, bugünkü dilatatörlere benzeyen balina kılçığı ile yapılan itme işlemidir. Yazılı ilk kayıt 17. yüzyılda bir Cezayir şehri olan Bejaia’da yaşayan İtalyan anatomist Fabricius ab Aquapendente’nin balmumunu rijid dilatatör olarak kullanmasıdır. Özofagus striktürlerinin dilatasyonu için bujinaj yöntemi ilk kez 1821 yılında yayınlanmıştır. Normal özofagus lümen çapı 20-30 mm arasında olup, 12 mm’den daha dar olduğunda disfaji ortaya çıkmaya başlar. Semptomatik iyileşme için en az 15 mm olması gerekir. Darlık sebebi olarak sık olarak peptik özofajit (%70-80), anastomoz darlıkları, travma, radyasyon tedavisi, koroziv yanıklar sayılmaktadır. Fizik muayene, sıklıkla disfajinin nedenine ilişkin bir ipucu sağlamaz. Hastanın beslenme durumunun tayin edilmesi önemlidir. Tanısal amaçla baryumlu özofagus pasaj grafisi endoskopik bulgular ile tamamlanmalıdır; tedavi sıralamasında darlık derecesine göre önce agresif proton pompa inhibitör (PIP) tedavisi, daha sonra buji veya balon dilatasyon, tedaviye dirençli olgularda kortikosteroid enjeksiyonu, yine de devam etmesi halinde ise genişleyebilen stent yerleştirme işlemleri yapılabilir. Stentler asla ilk tedavi basamağı olarak kullanılmamalı ve birçok kez uygulanacak dilatasyon seanslarının sonrasına bırakılmalıdır. Basit darlıklar agresif bir PIP tedavisine veya 2-3 seans buji dilatasyonuna iyi cevap verirken, kompleks olanlar özellikle proksimal kılavuz telin ilerlemediği durumlarda PEG yapılır ve retrograd olarak striktüre müdahale edilir. Dilatasyon komplikasyonları; %0,1-0,3 oranında perfotasyon, %0,2’den az oranda kanama riski vardır. Zor darlıklarda kendiliğinden genişleyen kaplanmış veya kaplanmamış metalik stentler veya metalik olmayan stentler kullanılır. Dikkatle seçilmiş hastalara uygulanmış olmasına karşın, stent migrasyonu, ciddi göğüs ağrısı, kanama, perforasyon, gastroözofageal reflü, stent tıkanması ve fistül komplikasyonları gözlenmiştir. Zor darlıklarda alternatif tedavi işlemleri endoskopik striktüroplasti ve en son olarak cerrahi rezeksiyon uygulanmaktadır. Birçok çalışmada, peptik darlıklar için progresif şekilde 40-60F çapa kadar dilatasyon uygulanmasının, düşük bir komplikasyon oranı ile %85 hastada disfajiyi rahatlattığı gösterilmiştir. Buna karşın, yaklaşık %30 hastada 1 yıl içerisinde dilatasyon tekrarı gerekli olmuş ve anti-sekretuar ilaç desteği olmayanlarda bu oran %60 olarak belirlenmiştir. Cerrahi uygulamanın başarısı, cerrahın deneyimi ve merkezin özofagus darlıklı hasta kapasitesine bağlı olarak değişmekte olup, genelde %77 civarındadır. Cerrahi sonrasında dilatasyon gereksinimi %1-43 hastada ortaya çıkar ve genellikle 1-2 seansa ihtiyaç duyulur. (JAREM 2016; 6: 1-14)

Anahtar Kelimeler:

Ozofagus’s Selim Darks
2016
Yazar:  
Özet:

The oldest known method for treating ozofagus tiredness is the pushing process made with a whale cheek that is similar to today’s dilatators. The first written record is that the Italian anatomist Fabricius ab Aquapendente, who lived in Bejaia, an Algeria city in the 17th century, used the balm as a rijid dilatator. The bujing method for the dilatation of the ozophagus stricts was first published in 1821. The normal ozofagus lumen diameter is between 20-30 mm, and disphagia begins to appear when it is thinner than 12 mm. It must be at least 15 mm for symptomatic healing. The cause of depression is often considered peptic ozofaith (70-80%), anastomosis depression, trauma, radiation therapy, corrosive burns. Physical examination often does not provide a clue about the cause of disfusion. It is important to determine the patient's nutritional status. For the diagnostic purposes, the baryum ozofagus passage graph should be completed with endoscopic findings; first the treatment of the aggressive proton pump inhibitors (PIP) according to the degree of density in the treatment ranking, then the bulk or ballon dilatation, the corticosteroid injection in treatment resistant cases, and, if it continues, the stent placement processes that can be extended can be performed. Stentler should never be used as the first stage of treatment and should be left after multiple dilatation sessions to be applied. While simple stretches respond well to an aggressive PIP treatment or 2-3 sessions of buji dilatation, the complex ones are made PEG especially in cases where the proximal guide thread does not advance and are intervened strictly as retrograde. Dilatation complications: there is a risk of 0.1-0.3 per cent of perfotation and less than 0.2 per cent of bleeding. Covered or uncovered metal stents or non-metallic stents are used that extend themselves in severe shrinkings. Although applied to carefully selected patients, stent migration, severe chest pain, bleeding, perforation, gastro-osophageal reflux, stent blocks and fistulary complications have been observed. Alternative treatment procedures in severe contractions are applied for endoscopic stricturoplasty and ultimately for surgical resection. Many studies have shown that progressive application of dilatation up to 40-60F diameter for peptic narrowness relieves dysphia in 85% of patients with a low rate of complications. Nevertheless, about 30% of patients needed repeat dilatation within 1 year, and 60% of those who do not have an anti-secretary drug support. The success of the surgical application varies depending on the surgeon’s experience and the patient’s capacity to exhaust the ozofagus of the center, which is usually around 77%. The need for dilatation after surgery occurs in 1-43 percent of patients and usually 1-2 sessions are required. (JAREM 2016; 6: 1-14)

Anahtar Kelimeler:

Atıf Yapanlar
Bilgi: Bu yayına herhangi bir atıf yapılmamıştır.
Benzer Makaleler












Journal of Academic Research in Medicine

Alan :   Sağlık Bilimleri

Dergi Türü :   Uluslararası

Metrikler
Makale : 465
Atıf : 231
Journal of Academic Research in Medicine