Özet:

The main purpose of the research study is to investigate the relationship between teachers’ lifelong learning tendencies and their perceptions of professional self-efficacy. The study has a relational screening model. It was conducted with 362 teachers teaching at secondary and primary schools in Yüksekova, Hakkari. The data was collected by using two scales: “Lifelong Learning Tendencies Scale” developed by Diker Coşkun (2009), and “Teacher Self-efficacy Perception Scale” developed by Çapa, Çakıroğlu, and Sarıkaya (2005). When the data analysed, it was found out that teachers’ lifelong learning tendencies scored ( X =4.86) and that teachers’ self-efficacy perception scored ( X =6.83), which is considered to be a good level. As a result, it was found out that there is a positive, low-level significant correlation between teachers’ lifelong learning tendencies and their perceptions of professional self-efficacy(r=0.28). Anahtar Kelimeler: Education, Teacher, Lifelong Learning, Efficiency, Self-Effica 1. GİRİŞ (INTRODUCTION) Sosyal, kültürel, siyasi, ekonomik gibi birçok alanda bireylerin yaşamını etkileyen gelişim ve değişimlerin yaşandığı dönem bilgi çağı; bu çağın gereklerini yerine getirebilen toplumlar da bilgi toplumu olarak adlandırılmaktadır. Günümüzde bilginin nicelik ve nitelik olarak hızlı artış göstermesi toplumsal yapıların değişmesine ve yeniden şekillenmesine neden olmaktadır. Bu değişimlerden etkilenen yapılardan biri de eğitimdir. Eğitim, bireyin yaşadığı toplumda yeteneğini, tutumlarını, değerlerini, kendine ve topluma olumlu yönde etki edecek tüm davranış biçimlerini geliştirdiği süreçler toplamıdır (Tezcan, 1985:4). Bulurman'a (2002) göre eğitim, genel olarak bireyde görülmesi beklenen değişikliklerin bireyin hal, hareket ve tavırlarına yansıması ve bu yolla yetişen bireylerin toplumsal yapı açısından şekillendirilerek topluma kazandırılmasıdır. Günümüz eğitim kurumlarında kazanılan bilgi ve becerilerin geçerlik süresi azalmıştır. Geçmiş zamanlarda belirli bir mesleği seçen bireylerin yaşamları boyunca aynı işi aynı bilgi ile sürdürdükleri görülmektedir. Ancak günümüzde bu durumun mümkün olmadığı kabul gören bir görüştür. Bu bağlamda bireyler, yaşamları süresince yeni bilgi ve beceriler kazanmaya ihtiyaç duymaktadır. Bu ihtiyaca bağlı olarak günümüz bilgi çağında eğitim kurumları bireylerin yaşamları süresince karşılaşacakları değişimlere uyum sağlayabilecekleri yapılandırılmalıdır (Demiralay ve Karadeniz, 2009:90). Bu durum, bireylerin öğrenmelerini ifade eden "Yaşam Boyu Öğrenme" kavramını doğurmuştur (Diker Coşkun ve Demirel, 2012:108)

Anahtar Kelimeler: