یکی از امهات کتب تفسیری زبان فارسی در قرن ششم، کتاب «کشف الأسرار و عدّة الأبرار » میبدی است که در آن تفسیر قرآن در سه نوبت انجام میگیرد. در نوبت اول این کتاب همت نویسنده مصروف ترجمه تحت اللفظی آیات قرآنی گردیده، در نوبت دوم از زبان اهل شریعت و حدیث سخن میراند و تفسیر خود را بر مبانی مأثورات قرار میدهد. اما در نوبت ثالث، یعنی بخش تفسیر عرفانی کتاب، رشیدالدین با ابتنای بحث بر اقوال مشایخ تصوف و تجربههای روحی ایشان، آزادانه و به دور از دگماتیسم قشریت و شریعت به تفسیر عارفانه و شاعرانه از آیات قرآنی اهتمام میورزد و با کلید واژه قرآن به کشف عوالم روحی خود از راهگذر زبان عاطفی میپردازد. در این بخش (بخش تفسیر عرفانی) اصلیترین مضمون در برداشتهای عرفانی میبدی بحث شایع «عقل و عشق » و کیفیت تقابل یا هم سویی آن است که در ساحت فکری و معنوی پیر میبد از غیابت کلامی و فقهی عصر بیرون میآید و در تار و پود این تفسیر ادبی هر لحظه به شکل بت عیار دگر، پرده از چهره برمیگیرد. میتوان گفت: در بخش تفسیر عرفانی کتاب کشف الاسرار هستی شناسی میبدی بر عشق و دوستی استوار است. او عارفی جامعالأطراف است که در طریق عشق مخاطب را به مقصد طریقت راه میبرد و از آنجا با سرانگشت محبت او را به منزل حقیقت رهنمون میشود. در این مقال، ضمن بررسی بازتابهای«عقل و عشق» در کشف الأسرار، زوایا و خبایای واگرایی و همگرایی این دو لطیفه نهانی در جریدة الأبرا میبدی مورد بحث و تحلیل قرار گرفته است.
In the three stages of the Persian Qur'an was interpreted by Meybudî's "Kashfü'l-Asrar and Ad'at al-Abrar" VI. It is one of the most important books of the century. In the first phase of this book, the writer deals with the translation of the Qur’an verses, and in the second phase, the sharia and the hadith people speak the language of their interpretation on the basis of the basics translated from the sahabets. But in the third phase, in the Irfanic Interpretation section of the Book, Rechiduddin has taken care of the mythical and poetic interpretation of the Qur’an verses based on the words of the Tsavvuf sheh and their spiritual experiences, beyond freedom and the dogmatism of hadith and Sunnah, and discovers with the key word of the Qur’an with an emotional language of his spiritual world. In this section, the main theme in the Irphanic comments of Meybudî is the nature of the common discussion and opposition or equalization of "mind and love". This literary comment is covered at every moment in the form of another cutting idol. In the Irfan comment section of the book of Keşfü’l-Asrar can be said that Meybüdî’s ontology is based on love and friendship.
Üç aşamada Farsça Kuran tefsirinin yapıldığı Meybüdî 'nin "Keşfü'l-Asrar ve Ad'at al-Abrar'ı " VI. yüzyılın önemli kitaplarından biridir. Bu kitabın ilk aşamasında yazar, Kuran ayetlerinin birebir tercümesi ile uğraşmış, ikinci aşamada ise şeriat ve hadis ehlinin kullandığı dilden bahsederek tefsirini sahabelerden nakledilmiş esaslara dayandırmaktadır. Ancak üçüncü aşamada, yani kitabın irfani tefsiri bölümünde, Reşidüddin, özgürce ve hadis ve sünnet dogmatizminin ötesinde tasavvuf şeyhlerinin sözlerinin ve onların ruhsal deneyimlerine dayanan Kuran ayetlerinin mistik ve şiirsel tefsirine özen göstermiş ve Kuran'ın anahtar kelimesiyle kendi manevi dünyasının duygusal bir dil ile keşfeder. Bu bölümde (irfani tefsir bölümü), Meybüdî 'nin irfani yorumlarındaki ana tema, "akıl ve aşk" ın ortak tartışması ve karşıtlığı veya hizalanmasının niteliğidir. Bu edebi yorum, her an başka bir kesik idol biçiminde bir örtüye bürünür. Keşfü'l-Asrar kitabının irfani yorum bölümünde Meybüdî 'nin ontolojisinin sevgi ve dostluğa dayandığı söylenebilir.
Alan : Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|