Atıf Sayısı
9
Görüntüleme
29
İndirme
6
Bu araştırmanın amacı anne babaların ebeveyn davranışları ile evlilik doyumları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışmaya çocuğu ilkokul öğrencisi olan 400 ebeveyn katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Ebeveyn Davranışları Ölçeği ve Evlilik Doyum Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde ANOVA, t testi ve Basit Doğrusal Korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda anne babaların ebeveyn davranışlarının cinsiyete, eğitim düzeyine ve evlilik tarzına göre anlamlı olarak farklılaştığı ebeveyn davranışlarının yaş, eşler arasındaki yaş farkı ve evlilik süresi değişkenine göre anlamlı olarak farklılaşmadığı bulunmuştur. Yine evlilik doyumu ile cinsiyet, eğitim düzeyi ve evlilik tarzının anlamlı olarak farklılaştığı yaş, eşler arasındaki yaş farkı ve evlilik süresinin anlamlı olarak farklılaşmadığı bulunmuştur. Ebeveyn davranışları ve evlilik doyumu arasındaki ilişkiye bakılacak olursa, evlilik doyumu arttıkça çocukla ilgilenme ve olumlu ebeveynlik davranışları artmaktadır. Evlilik doyumu azaldıkça zayıf ebeveyn takibi, tutarsız disiplin ve dayakla cezalandırma davranışlarının arttığı sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen bulgular ebeveyn davranışlarının evlilik doyumu ile ilişkili olduğunu göstermektedir.
The aim of this study is to explore the relationship between parents' behavior and marriage satisfaction. The study was attended by 400 parents who had the child a primary school student. The study used the Personal Information Form, the Matter of Parental Behavior and the Matter of Marriage as a data collection tool. In the analysis of the data, ANOVA, t test and Simple Correlation Analysis were used. The study found that parents' behavior varied significantly according to gender, education level and marriage style; parents' behavior varied significantly according to age, age difference between spouses and marriage time. It has also been found that marriage satisfaction and gender, educational level and marriage style differed significantly; age, age difference between spouses and marriage period differed significantly. If the relationship between parent behavior and marriage satisfaction is considered, the more marriage satisfaction increases, the more care for the child and the more positive parental behavior. As the marriage satisfaction decreases, it has been achieved as a result of weak parent tracking, uncohered discipline and increased punishment behaviour. The findings show that parents’ behavior is related to marriage satisfaction.
The purpose of this research is to investigate the relationship between parental behaviors of parents and marriage satisfaction. 400 parents whose children were studying in primary school participated in the study. Personal information form, parental behaviors scale and marital satisfaction scale have been used in the research. ANOVA, t test and Simple Linear Correlation were used for data analysis. When it is looked in to the results; parental behavior depicts reasonable differences according to the gender, education level and marriage kinds but not depicts reasonable differences according to the age, age difference between spouses and duration of marriage. Marital satisfaction depicts reasonable differences according to the gender, education level and marriage kinds but not depicts reasonable differences according to the age, age difference between spouses and duration of marriage. As a result of the analysis to determine the relationship between parental behaviors and marital satisfaction, as marriage satisfaction increases, involvement and positive parenting increase. We conclude that as marriage satisfaction decreases, poor monitoring/supervision, ınconsistent discipline and corporal punishment increase. Findings show that Parenting behaviors are related to marital satisfaction.
Alan : Eğitim Bilimleri; Sağlık Bilimleri; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
