Amaç: Bu çalışmanın amacı, asitle ve yıka adeziv, iki basamaklı kendinden asitli adeziv, ışıkla polimerize olan üniversal adeziv ve kimyasal olarak polimerize olan üniversal adezivlerin termal döngü ile yaşlandırma sonrasında dentine olan makaslama bağlanma dayanımlarının değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 48 adet alt üçüncü büyük azı diş kullanıldı. Oklüzal yüzeydeki mine elmas disk ile uzaklaştırıldı. Standart bir smear tabakası oluşturmak için, dentin yüzeyleri 600 gritlik silikon karbit zımpara kullanılarak 60 sn süre ile su soğutması altında aşındırıldı. Dişler, Optibond S Solo Plus, Optibond XTR, Single Bond Universal ve Tokuyama Universal Bond adeziv system gruplarına dağıtıldı (n=12). Adeziv uygulaması üretici önerilerine göre yapıldı ve mikrohibrit kompozit rezin ile restorasyon tamamlandı. Termal yorma sonrasında örneklerin makaslama bağlanma dayanımları değerlendirildi. Kırık tipleri Stereomikroskop ile 40X büyütmede incelendi. Verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Tukey HSD testi kullanıldı. Bulgular: Değerlendirilen adeziv sistemlerin bağlanma dayanımları arasında anlamlı farklılık izlendi (p<0.05). Kendinden asitli ve iki aşamalı uygulanan Optibond XTR grubundayüksek bağlanma dayanımı görülürken,düşük bağlanma dayanımı Tokuyama Universal Bond grubunda izlendi. Sonuç: Kendinden asitli iki aşamalı adeziv ile ışıkla polimerize olan universal adeziv benzer ve klinik olarak kabul edilebilir derecede bağlanma dayanımı göstermiştir. Kendinden asitli ve kimyasal olarak polimerize olan adeziv sistemin ise asitle ve yıka ya da kendinden asitli sistemlerden daha düşük bağlanma dayanımına sahip olduğu belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Asitle pürüzlendirme; Dentine bağlanma; Makaslama bağlanma dayanımı; Termal döngü.
Purpose: The purpose of this study is to evaluate the acid and decomposition adhesive, two-stage self-acid adhesive, universal adhesive polymerized by light, and the thermal cycle of universal adhesive polymerized chemically to the dentine after ageing. Tools and Methods: In this study, 48 sub-third large small teeth were used. The mine on the surface was removed with a diamond disk. To create a standard smoar layer, the dentin surfaces were swallowed under water cooling for 60 seconds using a 600 grit silicone carbit slurry. The teeth were distributed to Optibond S Solo Plus, Optibond XTR, Single Bond Universal and Tokuyama Universal Bond adeziv system groups (n=12). Adeziv application was done according to the manufacturer’s recommendations and restoration with microhybrid composite resin was completed. After the thermal exhaust, examples were assessed by the melting bond resistance. The broken types were studied with a stereomicroscope in 40X enlargement. In the statistical assessment of the data, one-way variance analysis (ANOVA) and Tukey HSD test were used. Results: A significant difference was observed between the connectivity resistance of the assessed adhesive systems (p<0.05). Self-acid and two-stage applied Optibond XTR group showed high connectivity resistance, while low connectivity resistance was observed in Tokuyama Universal Bond group. Result: The universal adhesive, which is polymerized by light with a two-stage self-acid adhesive, has shown a similar and clinically acceptable degree of connectivity resistance. The adhesive system, which is self-acid and chemically polymerized, has a lower resistance to bonding than the acid and dirt or self-acid systems. Keywords: Acid relief; Dentine bonding; Closing bonding resistance; Thermal cycle.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|