Özet:

Amaç: Araştırma kronik böbrek yetmezliği hastası çocuğa sahip ebeveynlerin kaygı düzeylerini, başetme tutumlarını, sosyal destek sistemlerini ve bunlar arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışma Hacettepe Üniversitesi Çocuk Hastanesi Nefroloji Polikliniğine başvuruda bulunan 180 kronik böbrek yetmezliği hastası çocuğun ebeveynleri ile planlanmıştır. Veri toplama aracı olarak sosyodemografik bilgi formu, sürekli - durumluk kaygı envanteri ile başetme tutumlarını değerlendirme ölçeğinin kısa formu kullanılmıştır.  Bulgular: Cinsiyet açısından annelerin zihni dağıtma, eğitim durumu açısından herhangi bir okul mezunu olmayanların inkâr odaklı başetme yolunu kullandıkları bulunmuştur. Hastalığın ikinci aşamasında olan çocukların ebeveynlerinin sürekli kaygı puanıyüksektir. Tedavi sürecinde çevresinden sosyal destek alan ebeveynlerin başetme stratejileri incelendiğinde olumlu yeniden yorumlama, kabullenme, mizah ve duygusal destek kullanımı gibi sorun odaklı başetme stillerine daha fazla başvurdukları görülmektedir. Bunun yanında çevrelerinden bu desteği alamayan ebeveynlerin ise kendini suçlama, madde kullanımı ve durumluk kaygı puanları yüksek bulunmuştur. Sonuç: Sosyal destek mekanizmalarını daha iyi kullanan kronik böbrek yetmezliği hastası çocuğa sahip ebeveynler bu süreçte diğer ebeveynlere göre daha başarılı olarak kabul edilen sorun odaklı başetme stratejilerini kullanmaktadır. 

Anahtar Kelimeler: