Atıf Sayısı
3
Görüntüleme
93
İndirme
10
Demiryolunun bir ulaşım aracı olarak ilk defa hizmete girmesi 1830 yılında İngiltere’de olmuştur. Buradaki gelişmeler kısa sürede diğer Avrupa ülkelerine yayılmıştır. Bu bağlamda Osmanlı Devleti’nde de demiryolu yapımı gündeme gelmiştir. Osmanlı padişahları ve devlet adamları bu tür proje ve demiryolu yapımına çok büyük ilgi göstermişlerdir. Osmanlı Devleti’nin Anadolu toprakları üzerinde yapılan ilk demiryolu, imtiyazı 1856 yılında verilen İzmir–Aydın demiryolu hattıdır. Ancak bu hat 1866 yılında tamamlanmıştır. 1866 yılında İzmir-Aydın hattının açılmasından sonra Aydın Demiryolu Şirketi, 1879 ve 1888 yıllarında iki imtiyaz daha elde ederek demiryolunu Ege Bölgesi’nin içlerine kadar uzatma hakkına sahip olmuştur. Buradaki yollar ilk etapta coğrafi şartlar ile eskiden beri kullanılan kervan ve ticaret güzergâhları göz önünde bulundurularak İzmir-Aydın-Denizli-Dinar ekseninde düşünülmüştür. Değişik tarihlerde Aydın’dan sonraki hat ve şubeleri yapılarak Dinar’a kadar gelinmiştir. Bu hattın daha iyi işleyebilmesi ve faydalı olması için Dinar’dan sonra Afyon, Uşak, Konya, Isparta, Burdur, Antalya gibi Anadolu’nun diğer bazı şehirleriyle bağlantısının kurulması ve buralara uzatılması gerekmektedir. Bu doğrultuda, İzmir-Aydın Demiryolu Kumpanyası ile 1888 tarihinde demiryollarının genişletilmesi, uzatılması ve şubeleri hakkında bir mukavelename yapılmıştır. Bu mukavelenamede yapılması gerekenler ve şartlar belirtilmiştir. İzmir-Aydın demiryolu hattının Dinar’dan sonra, Çapalı, Çöl Ovası, Çay, Akşehir, Ilgın ve buradan Konya’ya ulaşması, ayrıca Çapalı yakınından ayrılarak Baladız-Isparta ve yine Baladız’dan Burdur’a varması, başka bir hat ile Çay’dan Afyonkarahisar’a, diğer bir hat ile de Çivril, Burgaz (Gürpınar), Kırka ve Uşak’a gitmesi planlanmaktadır. İlave olarak bu hatlardan ayrılacak şubelerin de 12 yıl zarfında kumpanyaya ihale edilmesi istenmektedir. Yine 1 Eylül 1890 tarihi ile Aydın Demiryolu Kumpanyası vekili Mösyö Jun Valesyo tarafından takdim olunan ariza ile bu yolun yapımı için bilgi verilmektedir. İşte biz bu demiryolunun Dinar’dan sonraki uzantıları ve şubelerinin yapımı için ne gibi hazırlıkların ve anlaşmanın yapıldığını arşiv belgeleri ve diğer kaynaklardan ortaya çıkarmaya çalışacağız. Arşiv belgelerinden mil başına ücreti, kumpanyanın ne kadar süre bu yolu işleteceği, hatların nereden geçeceği, uzunluğunun ne kadar olduğu, kilometre başına ne kadar İngiliz lirası takdir ve tayin olunacağı gibi hususları belirteceğiz. Ayrıca bölgedeki demiryollarının yapılmasıyla sağlanacak faydaları ortaya koyacağız
The rail was first introduced to service as a transport vehicle in 1830 in England. The developments here soon spread to other European countries. In this context, the construction of the railway in the Ottoman state has also been scheduled. The Ottoman princes and government men have shown a great interest in this type of project and rail construction. The first railway made on the Anatolian territory of the Ottoman State is the İzmir-Aydın railway line granted in 1856. But this line was completed in 1866. After the opening of the İzmir-Aydın line in 1866, the Aydin Railway Company had the right to extend its railway to the interior of the Egean region by obtaining two additional advantages in 1879 and 1888. The roads here were first considered in the İzmir-Aydın-Denizli-Dinar axis, taking into account the geographical conditions and the previously used kervan and trade routes. In different dates, the lines and branches were made after Aydin and came to Dinar. For this line to be better processed and useful after Dinar, it is necessary to establish and extend the connection with some other cities of Anadolu, such as Afyon, Uşak, Konya, Isparta, Burdur, Antalya. In this direction, an agreement was made with the İzmir-Aydın Railway Company in 1888 on the expansion, extension and branches of the railways. The conditions and conditions to be made in this order are specified. After Dinar, the İzmir-Aydın railway line is planned to get to Çapalı, Desert Ovası, Tea, Akşehir, Ilgın and from here to Konya, and also to get to Baladız-Isparta and again from Baladız to Burdur, with another line from Tea to Afyonkarahisar, with another line to Çivril, Burgaz (Gürpınar), Kırka and Uşak. In addition, the branches that will be left from these lines are also required to be tendered to the company within 12 years. Again, on September 1, 1890, the information is given for the construction of this road with the ariza presented by Mösyö Jun Valesyo, Aydin Railway Company's deputy. Here we will try to reveal what kind of preparations and agreement are made for the construction of the next extensions and branches of this railway after Dinar from archive documents and other sources. From the archive documents, we will indicate the fee per mile, how long the company will operate this road, where the lines will pass, how long it is, how many British pounds per mile will be valued and determined. We will also show the benefits of making the railways in the region.
Alan : Filoloji; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
