Özet:

Baharı konu edinen manzumeler olan bahâriyyeler klasik Türk edebiyatında rağbet gören türlerin başında gelmektedir. Baharın güzellikleri, doğanın yeniden canlanışı, insanlarda doğanın yenilenmesiyle paralel olarak ortaya çıkan mutluluk ve ferahlama, bunun sonucu olarak kurulan eğlence meclisleri bahâriyyelerde zengin hayaller ve benzetmelerle tasvir edilmiştir. Klasik Türk edebiyatının en büyük şairlerinden biri olarak kabul edilen Bâkî de bahâriyye türünde şiirler yazmıştır. Çoğu klasik şairin aksine tevhit, münacat, na’t gibi türlerde eser vermeyen Bâkî şiirlerinde daha çok aşk, şarap, eğlence meclisleri gibi hayatın tadını çıkarmaya yönelik konular işlemiştir. Bu nedenle içerik olarak şairin edebi kişiliğine oldukça uygun olması dolayısıyla Bâkî pek çok bahâriyye yazmıştır. Çalışmada Bâkî’nin divanında yer alan kasidelerin teşbib bölümleri ve gazeller incelenmiş, bunlardan bahâriyye hususiyetleri taşıyanlar tespit edilip incelenmiştir. Bahâriyyeye benzeyen ancak konu bütünlüğünün bulunmaması ya da şiirdeki esas konunun bahar olmaması gibi nedenlerle bahâriyye türüne dâhil edilmeyen şiirlere ise değinilmiştir.

Anahtar Kelimeler: