ASOS INDEKS
Görüntüleme
11
İndirme
2
İslam ulemâsının kâhir ekseriyeti Hz. Peygamber’e de diğer peygamberler gibi bir takım hissî mûcizeler verildiğini kabul eder. Çoğunluğun üzerinde ittifak ettiği bu görüşe karşılık, özellikle modern zamanlarla birlikte Hz. Peygamber’e Kur’an dışında mûcize verilmediği söyleminin savunulduğu görülmektedir. Kla-sik tefsir geleneğinde görülmeyen ve modern bir olgu olan bu söylem, bazı âyetlere dayandırılmaktadır. Bu âyetlerde Mekkeli müşriklerin Hz. Peygamber’den (s.a.v) mûcize talepleri ve bu taleplere verilen olum-suz cevaplar aktarılır. Temelde bu muhtevadaki âyetler eşliğinde Hz. Peygamber’e Kur'ân dışında mûcize verilmediği gerçeğinin bizzat Kur'ân tarafından beyan edildiği öne sürülür. Ancak çoğunluğa göre Kur'ân-ı Kerim’de Hz. Peygamber’e Kur'ân dışında mûcize verildiğine delâlet ettiği kabul edilen pek çok âyet bulunmaktadır. Bunlardan birisi literatürde inşikâku’l-kamer olarak bilinen ayın yarılması hadisesidir. Kamer suresinde zikredilen bu hadise müfessirlerin kâhir ekseriyetince Hz. Peygamber’in büyük mûcize-lerinden biri olarak kabul edilmektedir. Bununla birlikte bilhassa son yüzyılda bu âyetin kıyamet sahnele-rini tasvir ettiği yorumu daha güçlü bir şekilde dillendirilmektedir. Özellikle Hz. Peygamber’e Kur'ân dı-şında mûcize verilmediği söylemini benimseyenlerce ısrarla savunulan bu görüş, farklı çalışmalara konu olmaktadır. Bir metnin okunması ve yorumlanması faaliyetinde metodolojinin kaynak işlevi görmesi sebebiyle öncelik arz ettiği malumdur. Dolayısıyla Hz. Muhammed’e (s.a.v) Kur'ân dışında mûcize veril-mediğini öne sürmek suretiyle klasik usûl ve söylemden farklılaşan bu yaklaşımın tefsir ilmi bağlamında metodolojik açıdan değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada sırasıyla ilgili görüşe referans olarak gösterilen âyetlerin incelenmesi, bu görüşü savunanların benimsedikleri metot tahlili, inşikâk-ı kamer konusu örnekliğinde ilgili metodun pratikteki yansımasının ortaya konulması amaçlanmaktadır. Çalış-mamız temelde Hz. Peygamber’in Kur'ân dışında mûcizesi olmadığı söyleminin metodolojik tahlilini konu edinmektedir. Çalışmanın önemi, konuyu metodolojik zemine taşımasından kaynaklanmaktadır. Çalışmada tahlil ve tenkit yöntemi kullanılmaktadır. Buna göre Hz. Muhammed’e Kur'ân dışında mûcize verilmediği söylemi zannî ve zayıf bir yorum olup, kesin bir bilgi ifade etmemektedir. Söz konusu görüşü savunanların benimsediği metodolojinin subjektif yorumlar için müsait zemin oluşturması sebebiyle eleştirilere açık olduğu tespit edilmiştir.
The overwhelming majority of Islamic scholars accept that the Prophet Muhammad was given some sensory miracles like other prophets. Against this view, on which the majority agrees, it is seen that the discourse that no miracles were given to the Prophet Muhammad except the Qur’ān, especially in mo-dern times, was defended. This discourse, which is not seen in the classical tafsīr tradition and is a mo-dern phenomenon, is based on some verses. In these verses, the demands of Meccan polytheists for miracles from the Prophet (pbuh) and the negative answers given to these demands are cited. Basically, it is claimed that the fact that no miracles were given to the Prophet Muhammad except the Qur’ān, accompanied by the verses in this content, were declared by the Qur’ān itself. However, according to the majority, there are many verses in the Qur’ān that are accepted to indicate that the Prophet Mu-hammad was given a miracle other than the Qur’ān. One of them is the splitting of the moon, known as inshiqāq al-qamar in the literature. This event, which is mentioned in Sūrat al-Qamar, is accepted as one of the great miracles of the Prophet Muhammad by the vast majority of commentators. However, especially in the last century, the interpretation that this verse describes the scenes of the apocalypse has been expressed more strongly. This view, which is persistently defended by those who adopt the dis-course that no miracles were given to the Prophet Muhammad except the Qur’ān, has been the subject of different studies. It is known that the methodology has priority in the activity of reading and interp-reting a text, since it functions as a source. Therefore, this approach, which differs from the classical method and discourse by asserting that Prophet Muhammad (pbuh) was not given any miracles other than the Qur'ān, needs to be evaluated methodologically in the context of the science of tafsīr. In this study, respectively; It is aimed to examine the verses cited as references to the relevant view, to analyze the method adopted by those who support this view, and to reveal the practical reflection of the rele-vant method in the example of inshiqāq al-qamar. Our study mainly deals with the methodological analysis of the discourse that the Prophet Muhammad did not have miracles other than the Qur’ān, and its importance derives from the fact that it carries the subject to the methodological ground. Analy-sis and criticism methods are used in the study. Accordingly, the statement that the Prophet Muham-mad was not given miracles other than the Qur’ān is a presumptive and weak interpretation and does not express any definite information. It has been determined that the methodology adopted by the advocates of the aforementioned view is open to criticism, as it provides a suitable ground for subjecti-ve interpretations
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
