Atıf Sayısı
2
Görüntüleme
24
İndirme
6
Sağlıklı iletişim ve güvenli öğrenme ortamı için sınırların olması bir gerekliliktir. Fakat hiçbir çocuk sınırları bilerek doğmaz. Anne-babanın görevi de çocuğa bu sınırları öğrenmesine ve zamanla öz-disiplin edinmesine yardımcı olmaktır. Bu da disiplin eğitimi ile mümkündür. Disiplin, çocuğun ihtiyacı olan sınırları çizerek, çocuğa toplum kurallarını, doğru davranışları, kısaca gelişimi ve topluma uyum sürecinde mutlu ve yeterli bir birey olabilmesi için ihtiyacı olan gerekli tüm özellikleri kazandırmak için önemli bir faaliyettir. Disiplinin sürdürülebilirliğinde önemli olan içselleştirilmiş sorumluluk duygusu da denilen öz denetimin çocukta oluşmasıdır. Bu da, disiplin sürecinde ödül, ceza ya da itaat eğitiminin kullanılmaması anlamına gelmektedir. Çünkü ödül ve ceza, dış denetimli davranış yönetimi tekniklerindendir ve çocuklar dıştan gelen yönlendirmelerle denetlendiğinde özdenetim becerisi geliştiremezler. Ödül ve ceza stratejileri kullanılarak özdenetim becerileri yüksek çocuklar yetiştirilmesi mümkün olmadığı gibi sürekli ödül ve ceza kullanımı ebeveyn ve çocuk arasındaki ilişkilerin zedelenmesine de neden olabilmektedir. Bu düşünceden hareketle bu araştırmada ödül ve ceza stratejileri kullanılmadan çocukları disipline etmenin mümkün olup olmadığı araştırılmıştır. Alan yazın incelendiğinde ödül ve ceza kullanmayı gerektirmeyen, otoriter olmayan disiplin şekilleri olduğu görülmektedir. Bu yaklaşımlardan hareketle araştırmada çocukları disipline etmede kullanılabilecek stratejiler belirlenmeye çalışılmıştır. Bunlar: koşulsuz sevgi, çocuğun duyguları ile bağlantı kurma, çocukla gerçek ilişki kurma, çocukların ağlamasını kabul etme, çocukların gelişimsel özelliklerini dikkate alma, sınırları belirleme, sınırlı seçenekler sunma, rutinler oluşturma, davranışın nedenine odaklanma ve model olmadır.
It is a requirement to have boundaries for a healthy communication and a safe learning environment. No child will be born consciously. The duty of the parent is to help the child learn these limits and gain self-discipline over time. This is possible with disciplinary training. Discipline is an important activity to give the child the rules of society, the right behavior, the short development and all the necessary qualities to be a happy and sufficient individual in the process of adaptation to society, by setting the limits that the child needs. What is important in the sustainability of the discipline is that the inner-inherited sense of responsibility is also the formation of self-control in the child. This means that the disciplinary process does not use reward, punishment or obedience training. Because reward and punishment are externally controlled behavior management techniques, and children are unable to develop self-control skills when controlled by external guidelines. The use of reward and punishment strategies as it is not possible to educate high children with the ability to co-audit, the continuous use of reward and punishment can also lead to the deterioration of the relations between parents and children. With this thought, this study has studied whether it is possible to discipline children without the use of reward and punishment strategies. When the field is studied in summer, it is seen that there are non-autoritary discipline forms that do not require reward and punishment. Through these approaches, research has been attempted to identify strategies that can be used to discipline children. These are: unconditional love, connecting to the child’s feelings, building real relationships with the child, accepting the cry of the children, taking into account the developmental characteristics of the children, setting limits, offering limited options, creating routines, focusing on the cause of behavior and not modeling.
Alan : İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
