Atıf Sayısı
6
Görüntüleme
20
İndirme
5
Ritüel davranışlar ve ritüellik insanın toplumsal yaşamının önemli bir unsuru, insan davranışının ayırıcı bir özelliği olarak belirir. Bilindiği gibi, 19. yüzyılın sonundan beri Ritüel ve Ritüellik kavramları, sosyoloji, kültürel antropoloji, etnoloji, teoloji, psikososyoloji gibi farklı alanlarda sürdürülen çalışmaların merkezinde yer almıştır. Bu çerçevede bazen kutsal ile olan ilişkileri üzerinde durulmuş (Durkheim), bazen simgesel birer eylem olarak tanımlanmış (Mauss), bazen kurumsal eylem olarak öne çıkarılmış (Bourdieu), bazen de geçiş ritüelleri olarak sınıflandırılmışlardır (Van Gennep). Hangi bağlamda ele alınırsa alınsın, bu ritüel davranışların, tarihsel ve toplumsal değişime paralel olarak bir değişim içine girdiği, yenilendiği gözlemlenir. Hatta bu değişim içinde yok olan ritüel davranışlardan da söz etmek olanaklıdır. Ancak her durumda, ritüel davranışlar insan davranışının yadsınamaz bir özelliği olmayı sürdürürler. Dolayısıyla onların değişim ya da yok oluş süreci insan davranışlarını anlamlandırma ya da açıklama sürecinde kaçınılmaz olur. Bu sürecin anlaşılması, beraberinde birkaç kavramın anlaşılmasını ve doğru ilişkilendirilmesini de gerekli kılar. Bu çerçevede, “çağdaş ritüellik” üzerine çalışmalar sürdüren Fransız sosyolog Jean-Yves Dartiguenave’ın Ritüel Davranışlar ve Ritüellik başlıklı eseri önemli bir görev üstlenir. Bu eserde Dartiguenave, fenomenolojik bir bakış açısı benimseyerek daha çok anlambilimsel betimlemelerle, ritüellik süreçlerini kavramlar üzerinden kuramsal bir temele oturtmaya çalışır ve toplumbilimselden ziyade antropolojik bir tutumla ritüelliğin epistemolojik temellerini Jean Gagnepain’in dolayım kuramı üzerinden konumlandırmaya özen gösterir. Ritüel, ritüellik, ritüelsel gibi kavramları ve ilintili oldukları bazı kavramlarla (ussallık, başkalık, kültürleştirme gibi) kurulan ilişkileri ele alan araştırmacı, ritüelliğin anlamsal değişimini, sapmasını da bir süreç olarak ele alır. Dartiguenave’a göre doğal tutum olarak ritüel-leşen, kültürleştirme sürecidir. Kültürleştirmeyi, bir toplumdaki değerler ya da davranış biçimlerini değiştirmek olarak değil, insanın doğal bir veriyi bir anlamla donatması sürecine karşılık olarak öne çıkarır. Dolayısıyla kültürleşme başkalığa, toplumsal alışverişleri anlamlandırmaya, yeni bir uzlaşı sürecine olanak sağlar. Araştırmacı, yapısal-işlevsel bir bakış açısını, ritüel ve ritüellik konusunda şimdiye kadar benimsenmiş tanımlamaları bir yana bırakarak ritüelliği kendi içsel mantığı içerisinde kavramaya çalışırken doğa ve kültür arasında kurulan ilişkiyi odağa alır. Bu çalışmada, Dartiguenave’ın eserinden hareketle, doğal olanın kültürleştirilmesi süreci bağlamında, bir yeniden yorumlama ve kendine mal etme olarak ele alınan söz konusu süreç ve onunla ilintili kavram/kavramların değişimlerinin, sapmalarının, dönüşümlerinin neler oldukları yanında göze çarpan nedenlerinden söz edilecek, ritüelin, ötekiyle bağ kurma gibi temel bir işlevini, dolayısıyla anlamını yitirmeye başladığında toplumsal bir biçim olmaktan uzaklaştığının, yeni koşullarda Ritüelin bildik içeriğinden koptuğunun ancak inanışlardaki zayıflamanın, simgesel anlamın bozulmasının ritüellerin tümüyle ortadan kalkması için yeterli olmadığının, ritüellerin sorunsallaştığının altı çizilecek, Ritüelliğin kavramsal işleyişinin bir metinlerarası-lık, bir söylemlerarasılık sürecinden uzak olmadığı olgusuna vurgu yapılacaktır.
Ritual behaviors and rituals are an important element of the human social life, manifested as a distinctive characteristic of human behavior. As known, since the end of the 19th century, the Ritual and Ritual concepts have been at the heart of studies in different fields such as sociology, cultural anthropology, ethnology, theology, psychosociology. In this framework they are sometimes focused on their relationships with the holy (Durkheim), sometimes defined as a symbolic act (Mauss), sometimes highlighted as a corporate act (Bourdieu), sometimes classified as transitional rituals (Van Gennep). Whatever the context is addressed, it is observed that these ritual behaviors enter into a change and renew in parallel with historical and social change. It is also possible to talk about the ritual behavior that has disappeared in this change. But in any case, ritual behaviors continue to be an irrevocable feature of human behavior. Thus, their process of change or disappearance is inevitable in the process of understanding or explanation of human behavior. Understanding this process also requires the understanding and proper association of several concepts with it. In this context, the work of the French sociologist Jean-Yves Dartiguenave, which continues to work on "modern ritual", titled Ritual Behaviors and Rituality, takes an important role. In this work, Dartiguenave, adopting a phenomenological perspective, tries to put the ritual processes on a theoretical basis through concepts, with more comprehensible descriptions, and with an anthropological attitude rather than sociological, to position the epistemological foundations of the ritual through Jean Gagnepain's thus theory. The researcher, who deals with the concepts such as ritual, ritual, and the relationships established with some of the concepts they are associated with (such as rhetoric, excellence, culturalization), deals with the meaningful change and deviation of the ritual as a process. According to Dartiguenave, a natural attitude is a process of culturalization, which is ritually-created. It predicts culturalization not as a change of values or behavior in a society, but as a response to the process of providing a natural data with a meaning. Thus, culturalization enables the reversal, the understanding of social exchanges, a new process of reconciliation. The researcher leaves a structural-functional point of view alongside the definitions adopted so far on rituals and rituals, trying to understand rituals within his inner logic while focusing on the relationship established between nature and culture. In this study, by moving from Dartiguenave’s work, in the context of the process of culturalization of the natural thing, the process concerned, which is treated as a reinterpretation and self-determination, and the causes of the changes, deviations, transformations of the concepts/concepts associated with it, as well as what they are, the ritual, a fundamental function, such as connecting to the other, and thus, when it begins to lose its meaning, is distant from being a social form, in new circumstances the ritual is divided from the knowledge of the content but the weakening of the beliefs, the distortion of the symbolic meaning is not sufficient for the whole of the rituals, the rituals, the rituals, the rituals, the rituals, the rituals, the rituals, the rituals, the rituals, the rituals
Alan : Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
