Özet:

Bilimsel araştırma yöntemlerinden tarama modeline göre gerçekleştirilen bu çalışma, çocukların ailesinden sonra birlikte en fazla zaman geçirdikleri öğretmenlerin çocuk istismarı ve ihmali hakkındaki görüşlerini belirlemek amacıyla yapılmaktadır. Bu genel amaç doğrultusunda çeşitli alt amaçlar oluşturulmuştur. Öğretmenlerin çocuk ihmal ve istismarına yönelik farkındalık düzeyini değerlendirme anketinden aldıkları puanlar ile çocuk cinsel istismarını bildirmeye yönelik tutumları anketinden aldıkları puanlar öğretmenlerin cinsiyetine, yaşlarına, medeni durumlarına, hizmet sürelerine, ebeveyn olma durumlarına, çocuk istismarı ve ihmali konusunda önceden bilgilendirilmelerine, okuldaki görevlerine, çalıştıkları okul türüne, çalıştıkları kurum türüne, okullarındaki öğrencilerin sosyoekonomik durumuna göre analiz edilmiştir. Ayrıca öğretmenlerin çocuk cinsel istismarını bildirmeye yönelik tutumları anketinden aldıkları puanlar ile çocuk ihmal ve istismarına yönelik farkındalık düzeyini değerlendirme anketinden aldıkları puanlar arasında ilişki analiz edilmiştir. Araştırmanın örneklemi ise okul öncesi, ilkokul, ortaokul, ortaöğretim kurumlarında eğitim veren 561 öğretmenlerden oluşmaktadır. Sonuç olarak raporlanmanın sonucu hakkında endişelenme puanlarındaki değişimin %21’sinin çocuk ihmal ve istismarına yönelik farkındalık düzeyi, raporlama rolüne bağlılık ve raporlamaya sistemin etkili yanıt vereceğine güvenme puanları tarafından açıklanmaktadır

Anahtar Kelimeler: