Görüntüleme
9
19. yüzyılın ilk yarısında Tanzimat fermanıyla başlayan süreçte özellikle siyasi, askeri ve eğitim alanlarında yapılan ıslahat ve yeniliklerin Osmanlı müzik kültürü üzerinde önemli etkileri olmuştur. Bu etkilerin ortaya çıkmasında geleneksel saray okulu Enderun’un yerine kurulan eğitim kurumları ile Mehterhâne-i Hümâyun’un yerine kurulan Mûzikâ-yı Hümâyun, müzik kültüründeki değişimin de başlangıcı olarak kabul edilmektedir. Özellikle geleneksel müzik eğitim ve icrâsının yapıldığı kurumların faaliyetlerinin sonlanması ve yerlerine Mûzikâ-yı Hümâyun’un ihdas edilmesi neticesinde batılılaşmanın ve Batı müziğinin kurumsal tarzda icrâ edilmeye başlanması önemli bir değişimi ifade etmektedir. 19. yüzyılın ilk çeyreğinde yaşanan bu değişimin bir sonucu olarak Batı müziği icrâcılığı ve bestekârlığı, yüzyılın sonuna doğru bilhassa saray ve çevresinde yaygınlaşmıştır. Batı müziğinin bu düzeyde yaygınlaşması ve kurumsal olarak icrâ edilmesi karşısında Türk mûsikîsi çevrelerinde de kurumsallaşma çalışmaları ortaya çıkmıştır. Bu çalışma ile 19. yüzyılda başlayan değişimin bir sonucu olarak 20. yüzyılın başlarında kurulan Dârü’l-elhân’ın, kurumsal yapısı ve eğitim sistemi üzerinden Türk mûsikîsindeki değişim ve dönüşüm açıklanmaya çalışılacaktır.
In the process that started with the Tanzimat edict in the first half of the 19th century, the reforms and innovations made especially in the fields of politics, military and education had important effects on the Ottoman music culture. In the emergence of these effects, the educational institutions established instead of the traditional palace school Enderun and the Mûzikâ-yı Hümâyun, which was established instead of the Mehterhâne-i Hümâyûn, are also accepted as the beginning of the change in music culture. Especially as a result of the termination of the activities of the institutions where traditional music education and performance is carried out and the creation of Mûzikâ-yı Hümâyun, the westernization and the beginning of the performance of Western music in an institutional style represents an important change. As a result of this change in the first quarter of the 19th century, Western music performing and composing became widespread towards the end of the century, especially in the palace and its surroundings. In the face of the widespread and institutional performance of Western music at this level, institutionalization efforts have also emerged in Turkish music circles. In this study, the change and transformation in Turkish music will be tried to be explained through the institutional structure and education system of Dârü’l-elhân, which was established in the early 20th century as a result of the change that started in the 19th century.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
