Amaç: Bu çalışmanın amacı, vital pulpa tedavilerinde kullanılan kalsiyum silikat içerikli biyomateryallerin rezin modifiye cam iyonomer siman ve kompozit rezine makaslama bağlanma dayanımlarının karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: 4 mm çapında ve 2 mm derinlikte boşlukları bulunan 78 adet akrilik blok hazırlandı. Üretici firmaların talimatları doğrultusunda hazırlanan kalsiyum silikat içerikli biyomateryaller (ProRoot MTA, BioAggregate ve Biodentine) akrilik bloklardaki boşluklara yerleştirildi ve sertleşmeleri için önerilen sürelerde bekletildi. Biyomateryal örnekleri, rezin modifiye cam iyonomer siman ve kompozit rezin olarak 2 gruba ayrıldı. Adeziv işlemlerin ardından biyomateryallerin üzerine 2 mm çapında ve 2 mm yüksekliğinde silindirik kalıplar yardımıyla restoratif materyaller uygulandı. Tüm örnekler 24 saat 37°C'lik etüvde bekletildikten sonra makaslama bağlanma dayanım değerleri universal test cihazı kullanılarak ölçüldü. Elde edilen verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde tek yönlü varyans analizi (One-way-ANOVA) ve Tukey testleri kullanıldı. Bulgular: Tüm biyomateryallerde (ProRoot MTA, BioAggregate ve Biodentine) kompozit rezinin makaslama bağlanma dayanım değeri, rezin modifiye cam iyonomer simandan yüksek bulundu. Biyomateryaller karşılaştırıldığında ise, Biodentine’nin hem rezin modifiye cam iyonomer siman hem de kompozit rezine bağlanma dayanımının ProRoot MTA ve BioAggregate’den anlamlı olarak yüksek olduğu saptandı (p<0.05). Sonuçlar: Sonuç olarak vital pulpa tedavilerinde kullanılan kalsiyum silikat içerikli biyomateryallerin üzerine restoratif materyal olarak kompozit rezin tercih edilebilir. Ayrıca Biodentine, hem bağlanma dayanımı açısından daha iyi değerler sergilemesi, hem de sertleşme süresinin daha kısa olması, manipülasyonunun daha kolay olması ve daha ucuz olması nedeniyle MTA ve BioAggregate’e iyi bir alternatif olabilir. Anahtar Kelimeler: Biyomateryal, makaslama bağlanma dayanımı, vital pulpa tedavisi.
Purpose: The purpose of this study is to compare the resistency of the resin modified glass ionomer of the calcium silicate-containing biomaterials used in the vital pulp treatment and the composite resin-covering resistance. Tools and Methods: 78 acrylic blocks with spaces in 4 mm diameter and 2 mm depth have been prepared. Biomaterials containing calcium silicate (ProRoot MTA, BioAggregate and Biodentine) prepared according to the manufacturer's instructions were placed in spaces in acrylic blocks and kept in the recommended periods for hardening. Biomaterial samples were divided into 2 groups, as resin modified glass ionomer siman and composite resin. After adhesive processes, restorative materials were applied on the biomaterials with the help of cylindrical patterns in a diameter of 2 mm and a height of 2 mm. After all the samples were kept at 37°C for 24 hours, the measuring connection resistance values were measured using the universal test device. In the statistical assessment of the data obtained, one-way variance analysis (ANOVA) and Tukey tests were used. Results: In all biomaterials (ProRoot MTA, BioAggregate, and Biodentine) the compound resin's scratching binding resistance value was found higher than the resin modified glass ionomer. In comparison with biomaterials, it was found that Biodentine’s both resin-modified glass ionomer siman and composite resin connectivity resistance was significantly higher than ProRoot MTA and BioAggregate (p<0.05). Results: As a result, compound resin as a restorative material may be preferred over biomaterials containing calcium silicate used in vital pulp treatment. Also, Biodentine can be a good alternative to MTA and BioAggregate because it both shows better values in terms of binding resistance, as well as the shorter hardening time, easier manipulation and cheaper. Keywords: Biomaterial, scratching binding resistance, vital pulp treatment.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|